Τρεις διακεκριμένους νομικούς της πόλης ρωτήσαμε χθες για την περιβόητη σύμβαση του δήμου για το έργο του οδοφωτισμού και τον όρο που χαρακτηρίζεται ως «επαχθής» από τη Δημ. Αρχή…
Και είναι ο όρος με βάση τον οποίο προβλέπεται ότι ο δήμος υποχρεούται να καταβάλει στον ανάδοχο το 80% των μελλοντικών πληρωμών προς αυτόν με επιπλέον προεξοφλητικό επιτόκιο 5% εφόσον διακόψει την παροχή υπηρεσιών προς αυτόν…
Δηλαδή μπορεί να πρόκειται για ένα ποσό της τάξης των 12 εκ. ευρώ όπως λέει σήμερα η Δημ. Αρχή που υποχρεούται(;) να καταβάλλει στον ανάδοχο, ακόμη κι αν δεν εκτελέσει το παραμικρό, αλλά η σύμβαση διαλυθεί με υπαιτιότητα του δήμου…
Απευθυνθήκαμε σε τρεις νομικούς της πόλης που έχουν άριστη γνώση και των συμβάσεων του δημοσίου, όπως η εν λόγω, ρωτώντας τους στο υποθετικό σενάριο που δε βρεθεί λύση, αν ο όρος αυτός είναι ισχυρότερος του Νόμου ή όχι…
Το ρώτησε άλλωστε και ο δημοτικός σύμβουλος Στεφ. Μάντζιος στο Δημ. Συμβούλιο, για το πώς είναι δυνατό να υπερισχύει ο όρος που έχουν συνυπογράψει τα δύο μέρη της σύμβασης και όχι η νομοθεσία, αλλά σαφή απάντηση δεν πήρε…
Και οι τρεις λοιπόν μας απάντησαν ορθά – κοφτά και χωρίς περιστροφές, ότι ο Νόμος είναι ανώτερος των πάντων επομένως υπερισχύει οιουδήποτε όρου περιλαμβάνει η όποια σύμβαση…
Και υπήρξαν μάλιστα και συγκεκριμένα παραδείγματα που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν και ως «υπόδειγμα» για το σήμερα…
Υπήρξε έργο στο παρελθόν στην πόλη, στην περιοχή του Βοτανικού που ενώ είχε υπογραφεί η σύμβαση δεν ξεκίνησε ποτέ και υπήρξε διάλυση αυτής…
Η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια διότι ο ανάδοχος απαιτούσε επιπλέον ποσά αποζημίωσης, αλλά και σταλίες… Τι απέδωσε το δικαστήριο; Τα νόμιμα. Ό,τι ακριβώς ορίζει η νομοθεσία (Ν. 4412) και ούτε ένα ευρώ παραπάνω…
Και αυτό μας φαίνεται ότι είναι και το πιο λογικό, πράγματι, χωρίς να διαθέτουμε τη νομική επάρκεια…
Να συμφωνήσουμε στο ηθικό σκέλος της υπόθεσης, έτσι όπως μας φάνηκε ότι προσπαθεί να το χειριστεί πλέον η Δημ. Αρχή, ότι ο εν λόγω όρος της σύμβασης είναι επαχθής, υπερβολικός, ύποπτος ή όπως αλλιώς θέλει να το χαρακτηρίσει κάποιος…
Να πάμε στο προκείμενο όμως… Αν η Δημ. Αρχή αποδέχεται τις νομικές γνωματεύσεις που έχει στα χέρια της, ότι αν δεν τηρηθεί η σύμβαση θα καταβάλλει το τεράστιο ποσό ως «ποινή» στον ανάδοχο, να βάλει νερό στο κρασί της και να υλοποιήσει το έργο…
Να τις φέρει όμως τις γνωματεύσεις αυτές και στο Δημ. Συμβούλιο, με τις υπογραφές των νομικών συμβούλων από κάτω, γιατί κάποιοι θα πρέπει να αναλαμβάνουν και τις ευθύνες για ό,τι λένε…
Αν πάλι θεωρεί, ότι το έργο είναι ασύμφορο με τους υπάρχοντες όρους και πως δεν καλύπτεται, εμείς είμαστε μαζί της στο να μην το κάνει και να πάει στα δικαστήρια και ας αποφασίσουν αυτά…
Να βάλει όμως στο ζύγι και όλα τα άλλα που προκύπτουν…. Απ’ ότι φαίνεται, η Επιτροπή που έχει συγκροτηθεί, μπορεί πολύ εύκολα και με αξιοπιστία να κάνει υπολογισμούς και μετρήσεις των καταναλώσεων και ούτω καθεξής…
Μπορεί μήπως να πει στο Δημ. Συμβούλιο ποιο είναι το κόστος με το οποίο έχει ήδη επιβαρυνθεί ο δήμος, άρα και ο κάθε δημότης μέσω των ανταποδοτικών, από την καθυστέρηση εκτέλεσης του έργου εδώ και χρόνια;
Ο χειρισμός του θέματος στο Δημ. Συμβούλιο την Τετάρτη και η ανάδειξη της ηθικής διάστασης του ζητήματος από τη Δημ. Αρχή μας οδηγεί σε ένα συμπέρασμα. Ότι αντιλαμβάνεται πλέον πως δεν ισχύει το αφήγημα για την ποινική ρήτρα και το 80% της αποζημίωσης και αναζητά μία οδό απεμπλοκής…
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» 14-11-2025
