Ο δρ. Lown ήταν ενεργός ακτιβιστής και βραβεύτηκε με Νόμπελ Ειρήνης
Πέθανε σε ηλικία 99 ετών ο «πατέρας» του καρδιακού απινιδωτή και βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης, δρ. Berard Lown.
Ο διακεκριμένος καρδιολόγος ήταν πρωτοπόρος σε θεραπείες διάσωσης για καρδιακές προσβολές και συνιδρυτής μιας διεθνούς ομάδας γιατρών, που κέρδισε βραβείο Νόμπελ Ειρήνης για τις προσπάθειές της να τερματίσει τον αγώνα κατά των πυρηνικών όπλων.
Ο δρ. Lown πέθανε στις 16 Φεβρουαρίου στο σπίτι του στο Chestnut Hill, Mass.
Ο ίδιος νοσούσε από συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, σύμφωνα με την εγγονή του, Ariel Lown Lewiton, η οποία δήλωσε πως ο παππούς της επέβλεπε ο ίδιος την ιατρική του περίθαλψη.
Εβραίος μετανάστης από τη Λιθουανία, ο δρ. Lown ήρθε στις Ηνωμένες Πολιτείες πριν από το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και έμαθε αγγλικά απομνημονεύοντας τις σελίδες ενός λεξικού.
Ανέβηκε στις τάξεις της ιατρικής και στην πανεπιστημιακή κοινότητα για να γίνει καθηγητής καρδιολογίας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ, ανώτερος γιατρός στο Brigham και στο Νοσοκομείο Γυναικών της Βοστώνης.
Υπήρξε ιδρυτής μιας καρδιαγγειακής κλινικής στο Chestnut Hill που φέρει το όνομά του.
Πιστώνεται σημαντικές εξελίξεις στη φροντίδα των ασθενών με καρδιακά νοσήματα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ο Lown ανέπτυξε έναν απινιδωτή που χρησιμοποιούσε συνεχές ρεύμα για την αποκατάσταση ενός φυσιολογικού καρδιακού παλμού, όταν εμφανιζόταν αρρυθμία.
Η συσκευή τέθηκε γρήγορα σε ευρεία χρήση και οδήγησε σε πιο προηγμένους εμφυτεύσιμους καρδιο-μετατροπείς-απινιδωτές, που σήμερα τοποθετούνται κάτω από το δέρμα του ασθενή.
Επιπλέον, ανακάλυψε τη χρησιμότητα του φαρμάκου της λιδοκαΐνης για καρδιακούς ασθενείς και έδειξε ότι το οξείδιο του αζώτου, γνωστό ως αέριο γέλιου, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την ανακούφιση του πόνου που προκαλείται από καρδιακές προσβολές και τη βελτίωση των αποτελεσμάτων της θεραπείας, μειώνοντας το άγχος του ασθενούς και ως εκ τούτου, τον καρδιακό ρυθμό και την αρτηριακή πίεση.
Παράλληλα, ενδιαφέρθηκε για τους κινδύνους του πυρηνικού εξοπλισμού στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας του 1960.
Συνέβαλε στην ίδρυση του οργανισμού Physicians for Social Responsibility και έδωσε ώθηση στην ιατρική έρευνα για τις επιπτώσεις των πυρηνικών όπλων σε μια προσπάθεια που κορυφώθηκε με την ίδρυση του IPPNW (International Physicians for the Prevention of Nuclear War).
Το 1980, ο δρ Lown και ο Ρώσος συνάδελφός του δρ. Chazov, μαζί με τους Αμερικανούς Jim Muller, Eric Chivian, Herbert Abrams και τους Σοβιετικούς Mikhail Kuzin και Leonid Ilyin ίδρυσαν τους Διεθνείς Ιατρούς για την Πρόληψη του Πυρηνικού Πολέμου (IPPNW).
Οι γιατροί τράβηξαν γρήγορα την προσοχή. Ζήτησαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Σοβιετική Ένωση να σταματήσουν τις πυρηνικές δοκιμές και να απορρίψουν την πρώτη χρήση πυρηνικών όπλων με ευρύτερο στόχο του τερματισμού του αγώνα των όπλων. Μέχρι το 1985, η ομάδα αριθμούσε 135.000 μέλη σε 40 χώρες, μεταξύ των οποίων 28.000 στις Ηνωμένες Πολιτείες και 60.000 στη Σοβιετική Ένωση.
Εκείνη τη χρονιά, η ομάδα κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης επειδή «πρόσφερε σημαντική δράση στην ανθρωπότητα διαδίδοντας έγκυρες πληροφορίες και προκαλώντας τη συνειδητοποίηση των καταστροφικών συνεπειών του πυρηνικού πολέμου».
Εκτός από αυτόν τον οργανισμό, συνέβαλε επίσης και στην ίδρυση του SatelLife, ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που επιδιώκει να χρησιμοποιήσει τεχνολογία και επικοινωνίες για τη βελτίωση της υγειονομικής περίθαλψης σε φτωχές χώρες.
Με πληροφορίες της Washington Post
