Σύμφωνα με νέα αμερικανική έρευνα
Οι καρχαρίες διαθέτουν εσωτερικό σύστημα πλοήγησης ανάλογο του GPS που τους επιτρέπει να χρησιμοποιούν τις μαγνητικές δυνάμεις της Γης για να ταξιδεύουν μακρινές αποστάσεις με ακρίβεια, υποστηρίζουν επιστήμονες.
Οι ερευνητές από το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Φλόριντα κατέληξαν στο συμπέρασμα αυτό υποβάλλοντας 20 καρχαρίες του είδους bonnethead (το μικρότερο από τα δέκα υποείδη του σφυροκέφαλου) σε ασκήσεις «μαγνητικού εκτοπισμού» με τη δημιουργία γεωγραφικών προσομοιώσεων εκατοντάδων χιλιομέτρων από το σημείο όπου ζουν.
Όπως εξηγεί ο Μπράιαν Κέλερ, επικεφαλής ερευνητής της ομάδας έρευνας, οι καρχαρίες που εκτίθεντο σε μαγνητικά σήματα ανάλογα περιοχής περίπου 375 μίλια από εκεί όπου πιάστηκαν, κατέληγαν να κολυμπούν βόρεια, επιδεικνύοντας έναν «προσανατολισμό προς το σπίτι», κάτι που υποδήλωνε πως χρησιμοποιούσαν τις μαγνητικές δυνάμεις για την πλοήγησή τους.
Σύμφωνα με τον Κέλερ, η έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Current Biology εξηγεί εν μέρει το γιατί οι καρχαρίες μπορούν να κολυμπούν τεράστιες ωκεάνιες αποστάσεις και να επιστρέφουν στην ακριβώς ίδια περιοχή για να τραφούν και να αναπαραχθούν.
«Γνωρίζουμε καιρό πως έχουν την ικανότητα να ανιχνεύουν τα μαγνητικά πεδία. Αλλά είναι η πρώτη φορά που δοκιμάσαμε επιτυχώς τη χρήση αυτών των ικανοτήτων να βρίσκουν την περιοχή τους. Θεωρούμε πως οι ίδιες ικανότητες παρατηρούνται και σε άλλα είδη -όπως ο λευκός καρχαρίας- να μεταναστεύουν 20.000 χιλιόμετρα μακριά και να επιστρέφουν στο ίδιο σημείο» σημειώνει ο Κέλερ.
Η ομάδα έπιασε τους νεαρούς αυτούς καρχαρίες στη θαλάσσια περιοχή St George Sound, ανοιχτά της Φλόριντα και τους τοποθέτησαν σε μια πισίνα όπου είχαν εγκαταστήσει χάλκινο σύρμα. Αυτό επέτρεψε στους ερευνητές να προσομοιώσουν τα μαγνητικά σήματα από το σημείο που έπιασαν τους καρχαρίες, αλλά και από τοποθεσίες 375 μίλιαβόρεια και νότια από αυτό.
Στην περίπτωση του σημείου 375 μίλια νότια, οι καρχαρίες ανταποκρίθηκαν ομοιόμορφα με «σπιτικό προσανατολισμό» για να επιστρέψουν στο «σπίτι τους», που υποδείκνυε πως μπορούσαν, σύμφωνα με την έρευνα «να ξεχωρίσουν τις γεωγραφικές περιοχές χρησιμοποιώντας πληροφορίες χάρτη από το γεωμαγνητικό πεδίο».
Στην περίπτωση προσομοίωσης του σημείου όπου πιάστηκαν, οι καρχαρίες καταγράφηκαν να κολυμπούν σε τυχαίες κατευθύνσεις ενώ στην περίπτωση της βόρειας τοποθεσίας, οι καρχαρίες έμοιαζαν αποπροσανατολισμένοι. Σύμφωνα με τον Κέλερ, αυτό συνέβη πιθανότατα γιατί οι καρχαρίες «δεν έχουν βρεθεί εκεί» καθώς σπανίως μεταναστεύουν προς Βορρά.
Με πληροφορίες από Guardian
