Ιστορίες αφιέρωμα στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο
Τις Κυριακές στο Πανί, το χειμερινό κύκλο προβολών κινηματογραφικών ταινιών, ξεκινά το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ιωαννιτών από αυτήν την Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2021.
Η αρχή γίνεται με το αφιέρωμα: «Ιστορίες από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο». Στις 10 Οκτωβρίου και ώρα 20:30, στον Πολιτιστικό Πολυχώρο «Δ. Χατζής» θα προβληθεί η ταινία του Ρενέ Κλεμάν «Απαγορευμένα Παιχνίδια» (Jeux Interdits, Γαλλία, 1952, διάρκεια: 84΄).
Γυρισμένη το 1952 και χαρακτηρισμένη ως το πιο συγκινητικό δράμα που γυρίστηκε ποτέ με πρωταγωνιστές παιδιά, η ταινία «Απαγορευμένα Παιχνίδια» αφηγείται την ιστορία της μικρής Πολέτ, η οποία χάνει τους γονείς της στη διάρκεια των βομβαρδισμών του Παρισιού από τους Γερμανούς στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η Πολέτ, αφού θα περιπλανηθεί μόνη της με το νεκρό σκύλο της στην αγκαλιά της, θα συναντήσει τον Μισέλ, ένα αγροτόπαιδο, που θα την περιθάλψει και θα την οδηγήσει στη δική του οικογένεια. Τα δύο παιδιά θα αποκτήσουν εμμονή με το θάνατο και θα φτιάξουν κρυφά από τους μεγάλους ένα δικό τους νεκροταφείο με τα διάφορα ζωντανά που πεθαίνουν στο αγρόκτημα. Οι σταυροί, που θα κλέψουν από το νεκροταφείο του χωριού για να διακοσμήσουν τους τάφους, θα τους βάλουν σε περιπέτειες και θα προκαλέσουν την αντίδραση των μεγάλων, οι οποίοι δε θα μπορέσουν να κατανοήσουν αυτά τα «απαγορευμένα» παιχνίδια τους.
Μέχρι να φτάσει στην τελική μορφή της, η ταινία του Κλεμάν πέρασε τη δική της μεγάλη περιπέτεια: το αρχικό σενάριο του Φρανσουά Μπουαγιέ, γραμμένο λίγο μετά το τέλος του πολέμου, είχε απορριφθεί πολλές φορές από τους Γάλλους παραγωγούς με αποτέλεσμα ο Μπουαγιέ να το μετατρέψει τελικά σε βιβλίο, το οποίο είχε τεράστια επιτυχία στην Αμερική. Αυτή η επιτυχία ήταν που κέντρισε το ενδιαφέρον του Κλεμάν, ο οποίος σε συνεργασία με τους δύο σταθερούς σεναριογράφους του, Πιερ Μποστ και Ζαν Οράνς, μετέφερε τελικά την ιστορία του Μπουαγιέ στη μεγάλη οθόνη, η οποία μετά την απροθυμία του Φεστιβάλ Καννών να την εντάξει στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα, όπου τελικά προβλήθηκε έπειτα από τις αντιδράσεις που προκάλεσε η απόρριψη, θριάμβευσε τόσο στη Βενετία, κερδίζοντας τον Χρυσό Λέοντα, όσο και στα Όσκαρ της επόμενης χρονιάς, με ένα ειδικό τιμητικό βραβείο ξενόγλωσσης ταινίας, αφού η κατηγορία δεν είχε ακόμα θεσμοθετηθεί.
