Με την προβολή της νοσταλγικής κωμωδίας «Οι φίλοι στο μπαρ Μαργκερίτα» του Πούπι Αβάτι, παραγωγής 2009, την Κυριακή στις 20.30 στον Πολιτιστικό Πολυχώρο «Δ. Χατζής», ολοκληρώνεται το αφιέρωμα στο σύγχρονο Ιταλικό κινηματογράφο.
Οι Κυριακές στο πανί ολοκληρώνουν το αφιέρωμα στο σύγχρονο Ιταλικό κινηματογράφο σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ιταλίας και το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο της Αθήνας με την προβολή της νοσταλγικής κωμωδίας «Οι φίλοι στο μπαρ Μαργκερίτα» του Πούπι Αβάτι, παραγωγής 2009.
Μετά το Παλέρμο, τη Νάπολι και τη Ρώμη, η ταινία που προβάλλεται αυτή την Κυριακή, μας ξεναγεί στην Μπολόνια της δεκαετίας του ’50. Ο νεαρός Ταντέο φιλοδοξεί να γίνει θαμώνας του καφέ μπαρ της γειτονιάς του, ένα μέρος γεμάτο εκκεντρικούς χαρακτήρες. Τελικά τα καταφέρνει μέσω του διαβόητου Αλ, ενός θαμώνα στον οποίο ξεκινά να εργάζεται ως οδηγός. Μέσω των προσωπικών ιστοριών που εκτυλίσσονται στο μπαρ, παρακολουθούμε μια ανέμελη εποχή που έχει περάσει πια ανεπιστρεπτί.
Ο Μπολονέζος Πούπι Αβάτι, στα 81 του πια, είναι ένας από τους πλέον ακούραστους σκηνοθέτες της Ιταλίας, με μια καριέρα που μοιάζει φόρος τιμής στο ιταλικό σινεμά. Η φιλμογραφία του περιέχει ταινίες τρόμου, σκαμπρόζικες κωμωδίες, ιστορικά δράματα και γενικά όλα τα είδη στα οποία έχουν θριαμβεύσει οι Ιταλοί μεταπολεμικοί κινηματογραφιστές. Οι “Φίλοι στο μπαρ Μαργκερίτα” είναι μια προσπάθεια του Αβάτι να κινηματογραφήσει τα δικά του προσωπικά βιώματα, την πόλη και τη γειτονιά που γεννήθηκε. Οι σινεφίλ, βέβαια, δεν μπορούν παρά να σκεφθούν έναν άλλο θρυλικό εγχείρημα από τη γειτονική πόλη της Εμίλια Ρομάνια, το Ρίμινι, και τον Φεντερίκο Φελίνι που γύρισε εκεί το “¨Αμαρκορντ”, την ταινία σήμα κατατεθέν του προσωπικού νοσταλγικού σινεμά.
Ο Αβάτι δεν είναι Φελίνι βέβαια, ούτε το “Μπαρ Μαργκερίτα” μπορεί να συγκριθεί με το «Άμαρκορντ» αλλά παραμένει μια τίμια και συγκινητική προσπάθεια να ανασύρει μνήμες από μια ολόκληρη εποχή. Η ατμόσφαιρα της εποχής επιτυγχάνεται αβίαστα ενώ ο Ντιέγκο Αμπαταντουόνο (ο αξέχαστος λοχαγός στο “Μεντιτεράνεο” του Γκαμπριέλε Σαλβατόρες) ηγείται με άνεση ενός γαλαξία σχηματικών μεν συμπαθέστατων δε χαρακτήρων. Στη μουσική της ταινίας συμμετέχει ένα ακόμη από τα πιο διάσημα “παιδιά” της Μπολόνια, ο Λούτσιο Ντάλα.
