Εξαιρετικά ανησυχητικές είναι οι διαπιστώσεις των επιστημόνων για την ασθένεια του μεταχρωματικού έλκους του πλατάνου που έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρη πλέον τη χώρα, καταστρέφοντας πλατανοδάση αιώνων και αφήνοντας πίσω τους μία «νεκρή φύση».
Το ίδιο όμως ανησυχητικές με τη βεβαιότητα μάλιστα ότι τα επόμενα τρία χρόνια το παραλίμνιο των Ιωαννίνων θα χάσει και άλλα πλατάνια, είναι και οι διαπιστώσεις τους, παρά την φαινομενικά καλή εικόνα που παρατηρείται στην περιοχή, έπειτα από τις κοπές και εκριζώσεις πολλών δέντρων την τελευταία πενταετία.
Ο διδάκτωρ Δασολογίας – Φυτοπαθολογίας Παναγιώτης Τσόπελας που ήταν ο πρώτος πριν από μία 20ετία που μίλησε ανοιχτά για την ασθένεια και τον πρώτο εντοπισμό της στην Πελοπόννησο βρέθηκε στα Γιάννενα από την Πέμπτη και το πρωί της Παρασκευής τον συναντήσαμε στην παραλίμνια περιοχή των Ιωαννίνων την οποία επισκέφθηκε το 2018 όταν έγινε η πρώτη κοπή πλατάνου μπροστά από τη νότια πύλη του Κάστρου.
Παρότι ακολούθησαν γενναίες παρεμβάσεις κατά μήκος του παραλιμνίου, μία σειρά παραμέτρων, αλλά και γεγονότων οδηγούν τον κ. Τσόπελα και τους συνεργάτες του στην απόλυτη βεβαιότητα ότι την επόμενη τριετία η κατάσταση θα γίνει πολύ χειρότερη.
Ήδη, έχουν εντοπιστεί και άλλα πλατάνια που έχουν μολυνθεί από την ασθένεια με τον κ. Τσόπελα να εκφράζει βαθύτατη ανησυχία και για τις επιπτώσεις από τις εργασίες ανακατασκευής των πεζοδρομίων στην περιοχή.
«Ήμουν αισιόδοξος το 2018 γιατί είχα συναντήσει γνώστες του αντικειμένου στα Γιάννενα, τόσο στη δασική υπηρεσία όσο και στον δήμο Ιωαννιτών, ότι το πρόβλημα θα αντιμετωπιζόταν. Το πρόβλημα έλαβε έκταση στην πορεία, κόπηκαν αρκετά πλατάνια αλλά δυστυχώς πλέον βλέπουμε ότι υπάρχουν και άλλα άρρωστα δέντρα. Ειδικά δε, με τις εργασίες ανακατασκευής των πεζοδρομίων θα πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι παίζουμε ρώσικη ρουλέτα. Δεν ξέρω αν έχουν ληφθεί τα απαιτούμενα μέτρα, δεν γνωρίζω αν οι εργασίες είναι νόμιμες, αλλά ακριβώς απέναντι από τα έργα υπάρχουν άρρωστα πλατάνια κάτι που σημαίνει ότι σε δύο – τρία χρόνια θα έχουμε χάσει και άλλα πολλά δέντρα. Το δυστύχημα είναι ότι καμία κυβέρνηση εδώ και 20 χρόνια δεν ασχολήθηκε με το θέμα και την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων. Σήμερα «νεκρώνονται» τα πλατανοδάση στα Τέμπη και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να παρακολουθούμε την εξάπλωση της ασθένειας. Μπορούν να γίνουν παρεμβάσεις, ειδικά στις αστικές περιοχές όπως στο παραλίμνιο, όμως κοστίζουν και αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο δεν γίνονται», ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Τσόπελας.
Μία νέα στρατηγική
Τα τελευταία χρόνια καταβάλλονται προσπάθειες για τη δημιουργία ενός υβριδίου πλατάνου που θα είναι ανθεκτικό στην ασθένεια.
Παρά την αρχική αισιοδοξία όμως, η κλινική πράξη μετά τη φύτευση αυτών απέδειξε ότι και αυτά τα πλατάνια προσβάλλονται από την ασθένεια εάν φυτευθούν σε ήδη προσβεβλημένες θέσεις. Όπως ανέφερε η Νικολέτα Σουλιώτη, ειδική επιστήμονας στο Εργαστήριο Δασικής Παθολογίας προτείνονται πλέον γενικότερα άλλα μέτρα, καθώς δεν υπάρχει ούτε καν συγκρατημένη αισιοδοξία για την αντιμετώπιση της ασθένειας.
«Μέσα από όλη αυτή την κατάσταση μπορούμε να διαμορφώσουμε νέα στρατηγική. Επειδή δεν ξέρουμε τι μπορεί να προκύψει στο μέλλον με άλλες ασθένειες και παθογόνους οργανισμούς προτείνουμε πλέον στις φυτεύσεις να ακολουθείται ένα διαφορετικό μοντέλο με διάφορα είδη μεταξύ τους. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα σε περίπτωση μίας ασθένειας που θα πλήξει ένα είδος να μην μεταδοθεί στα υπόλοιπα», σημείωσε χαρακτηριστικά.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
