Κατάσταση στα όρια, θα μπορούσε να είναι ένας τίτλος για όσα βιώνει σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Από παντού κι αν κοιτάξεις αυτό που συμβαίνει θα δεις μόνο τη ναρκοθέτηση στην οποία έχει προχωρήσει η ακρίβεια στην αγορά και η έλλειψη χρήματος, καθώς και η παγιωμένη στα ύψη ανησυχία για την πορεία της πανδημίας.
Γιατί όμως δεν υπάρχει τόσο μεγάλη ένταση και εκδηλώσεις προς τα έξω αυτής της ανησυχίας;
Ένας λόγος, ο σημαντικότερος, είναι ότι έχουμε συνηθίσει. Είμαστε πια στον δεύτερο χρόνο και βιώνουμε μία συνεχή επανάληψη. Κι αυτό προκαλεί μία κούραση που μας κάνει να φαινόμαστε παθητικοί. Παρ’ όλα αυτά υπάρχει υπόκωφη ένταση που ποτέ δεν ξέρεις αν θα γίνει και ξέσπασμα.
Σε σχέση με πέρυσι έχουμε και τα εμβόλια. Κι αυτό προσφέρει μία ασφάλεια γιατί όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν ότι λειτουργούν και βοηθάνε πολύ. Δεν είναι τυχαίο που ανεβαίνουν πολύ τα ραντεβού για την «τρίτη δόση».
Το κρίσιμο σε αυτή τη φάση δεν είναι να ξαναδιατυπωθούν εύκολα λόγια για γρήγορη έξοδο και «ελευθερία». Τώρα γνωρίζουμε πόσο δύσκολη θα είναι η μετάβαση σε μία καλύτερη κατάσταση.
Σήμερα ο πολύς κόσμος έχει ανάγκη να αισθανθεί ασφάλεια και αυτό μόνο το κράτος μπορεί να το υλοποιήσει και το εγγυηθεί. Χρειάζεται να εξασφαλιστεί ότι κανείς άρρωστος, είτε από κορωνοϊό, είτε από κάτι άλλο, θα βρει άμεσα κρεβάτι σε νοσοκομείο και μέριμνα.
Χρειάζεται να εξασφαλιστεί ότι δεν θα καταρρεύσει οικονομικά ένα νοικοκυριό ή μία μικρή επιχείρηση.
Και σε πολιτικό επίπεδο χρειάζεται σταθερότητα και προσπάθεια για ευρείες συναινέσεις και συμφωνίες.
Είναι πιθανόν να βρισκόμαστε σε ένα μεταίχμιο που θα φέρει αλλαγές την επόμενη χρονιά και όλοι ευχόμαστε να έρθουν τα καλά νέα για το τέλος της πανδημίας. Όμως στο σήμερα, πρέπει να εξασφαλιστούν οι συνθήκες για μία ομαλή μετάβαση.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
