Τα δώρα έχουν περιοριστεί κατά πολύ ως προς τις επιλογές. Περισσότερο προτιμούνται πια τα τεχνολογικά γκάτζετ, οι ηλεκτρονικές μηχανές κάθε είδους από παιχνίδια μέχρι κινητά, οθόνες, υπολογιστές ή και… εργαλεία για τον καφέ. Και τα βιβλία αντέχουν σε ένα βαθμό, αλλά τα τεχνολογικά υπερισχύουν.
Είναι και ζήτημα του πώς βλέπουμε τον κόσμο. Και τα τελευταία χρόνια τον βλέπουμε μέσα από τα ατομικά μας μάτια, τον στενό μας προσωπικό χώρο, έναν πιο ιδιωτικό ορίζοντα. Έχει να κάνει και με τις κρίσεις που μας περιορίζουν, έχει να κάνει όμως και με ένα καλπάζοντα ατομικισμό που γίνεται όλο και πιο κυρίαρχος ιδεολογικά και ως τρόπος σκέψης και ζωής στη χώρα μας.
Η ελληνική κοινωνία δεν πιάστηκε και τόσο απρόβλεπτα ανήσυχη όταν έπεσαν οι περιορισμοί της πανδημίας. Ήδη έβλεπες πολύ ιδιωτία, πολύ στενούς κύκλους και ατομικές συμπεριφορές σε αντίστιξη με την έλλειψη συλλογικών αντιδράσεων.Το πόσο αναπότρεπτη είναι αυτή η πορεία είναι ένα ερώτημα που μένει να απαντηθεί μετά το τέλος της πανδημίας όταν θα βγούμε έξω.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
