ΑΠΟΨΕΙΣ

Τις τελευταίες 20 μέρες, από όταν μπήκαμε σε αυτόν τον σκοτεινό διάδρομο, μου κάνουν εντύπωση όσοι δεν τηρούν τα μέτρα προστασίας.

Είναι ένα οριζόντιο μέτρο και δεν γίνεται να ανοίξουμε πόλεμο με την κυβέρνηση. Θα υπακούσουμε και θα ενεργήσουμε με σύνεση, όπως κάνει πάντα η εκκλησία, για να προφυλαχθούν οι πιστοί.

Η διαρκής αμφισβήτηση των μέτρων και των πολιτικών για την αντιμετώπιση της επιδημίας, δεν είναι πάντα ένδειξη ενός κάποιου ανυπότακτου ή μίας στάσης αντι-εξουσίας.

Σχετικά με αυτά που γράφαμε στη χθεσινή στήλη, για την επικοινωνιακή διαχείριση των δύο κρουσμάτων στα Γιάννενα, θέλουμε να πιστεύουμε, πως το μήνυμα έφτασε εκεί που έπρεπε…

Ας κάνουμε μία παραδοχή: Αυτή τη στιγμή ο τόπος περνάει μία κρίση που αντιμετωπίζεται με έναν τεράστιο αγώνα από όλους.

Είναι γεγονός ότι η καθημερινότητά μας αλλάζει, διαφοροποιείται, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να περιορίσουμε και τις ελευθερίες και τις κινήσεις μας.

Κι όμως οι ταινίες και τα βιβλία που περιγράφουν πανδημίες και τον τρόμο «εκεί έξω» δεν έχουν σχέση με αυτό που ζούμε εμείς σήμερα.

Σε ποιον να δώσεις άδικο, αυτές τις ημέρες, αλήθεια;

Μπορεί να λειτουργεί ένα κράτος την ώρα που οι πολίτες του αποκλείονται από τη δημόσια ζωή;

Δεν υπάρχει περίπτωση να μην αλλάξουν πολλά την επόμενη μέρα.

Ως μία συνολική εικόνα από την πόλη μας, τις τελευταίες ημέρες, μετά το κλείσιμο των σχολείων, λόγω κορωνοϊού, η αποτίμηση μάλλον είναι θετική…

Σημασία έχει ο άνθρωπος. Όχι μόνο ως το επίκεντρο των πολιτικών προστασίας, αλλά και ως η κινητήρια δύναμη για να αλλάξουν τα πράγματα. Αλλά σημασία έχουν και οι πολιτικές, η ανάπτυξη δράσεων που να αφορούν τους πολλούς, την κοινωνία όπως λέμε.