Η Ιταλία έχει κατασκευάσει μερικά από τα πλέον εμβληματικά σπορ αυτοκίνητα. Ξέρετε γιατί; Διότι εκεί που άλλοι δίνουν, κατά κανόνα έστω, προτεραιότητα στη λειτουργικότητα έναντι του design (τα τρία “F” του Form Follows Function), οι Ιταλοί πάντα άφηναν την καρδιά και το συναίσθημα να οδηγούν τη σχεδίαση.
#10 Bizzarrini 5300 GT Strada (1964-68)
Παρότι το, σχεδιασμένο στου Bertone από τον Giorgetto Giugiaro, 5300 GT του Giotto Bizzarrini ήταν φαινομενικά ένα αυτοκίνητο για τον δρόμο (εξ ου και Strada), οι προδιαγραφές του ήταν ενός αγωνιστικού. Με αμάξωμα από αλουμίνιο, κατασκευασμένο από την BBM στη Modena, έναν 5.3 V8 της Chevrolet με ισχύ από 355 έως 400 άλογα και 4άρι μηχανικό κιβώτιο από τη Borg-Warner, έφτανε τα 290 km/h, μέγεθος ασύλληπτο για «κανονικό» αυτοκίνητο της εποχής.
#9 Pagani Zonda C12S (1999-19)
Ο Αργεντίνος Horacio Pagani, με προϋπηρεσία στη Lamborghini, δημιούργησε τη Zonda, το πρώτο του supercar, «έτσι ώστε να αντικατοπτρίζει τη φιλοσοφία του Leonardo da Vinci: ότι τέχνη και επιστήμη είναι έννοιες αλληλένδετες». Το αμάξωμα από ανθρακονήματα, που ζυγίζει μόλις 1250 κιλά, καλύπτει έναν 6λιτρο V12 της Mercedes με 399 άλογα και 6άρι μηχανικό κιβώτιο.
#8 Iso Grifo (1965-74)
Παρουσιάστηκε στο Σαλόνι του Τορίνο το 1963. Κινητήρας ήταν ο 5.3 V8 της Chevrolet Corvette, με 340 άλογα, που φορούσε το προγενέστερο Iso Rivolta – και το 5300 GT Strada. Ήταν συνηθισμένο να καταφεύγουν οι Ιταλοί σε «αλεξίσφαιρους» αμερικάνικους κινητήρες. Και αυτό, όπως και το Strada, ήταν σχέδιο του Giugiaro, εξ ου και οι ομοιότητες, με επιμέλεια των μηχανικών μερών από τον Giotto Bizzarrini – πριν Rivolta και Bizzarrini τα τσουγκρίσουν. Πάνω από 400 Grifo κατασκευάστηκαν, 90 απ’ αυτά μεταγενέστερα 7λιτρα, από το ‘70 και μετά.
#7 Maserati 3500 GT (1957-64)
Μετά την επιτυχημένη της πορεία στην F1, μεταξύ 1950 και 1957, η Maserati επικεντρώθηκε σε αυτοκίνητα Gran Turismo, με την 3500 GT να παρουσιάζεται το 1957 στη Γενεύη. Διέθετε 6κύλινδρο κινητήρα 3.5 με 220 άλογα και 4άρι μηχανικό κιβώτιο. Το αλουμινένιο coupé αμάξωμα ήταν από την Carrozzeria Touring, ενώ η ανοιχτή 3500 GT Spyder του 1959 ήταν σχέδιο του Michelotti της Carrozzeria Vignale.
#6 Lamborghini LP400 Countach (1974-90)
Αλουμινένιο αμάξωμα ενός όγκου, σφηνοειδής σιλουέτα, τεράστιο παρμπρίζ, πόρτες “gullwing”, σχεδόν οριζόντια πλαϊνά παράθυρα και ένα πίσω μέρος σαν από διαστημόπλοιο. Ποτέ πριν αυτοκίνητο παραγωγής δεν έμοιαζε έτσι. Σχέδιο του Marcello Gandini, με τον δοκιμασμένο V12 κινητήρα 3.9 του Giotto Bizzarrini (ναι, πάλι αυτός) που φορούσε και η προγενέστερη Miura, αλλά με μικρότερη ιπποδύναμη (375 άλογα σε σχέση με τα 385 της τελευταίας Miura P400SV).
#5 Lancia Stratos HF Stradale (1973-78)
Την ιδέα για μια σπορ Lancia παραγωγής είχαν, λέγεται, ο Sandro Fiorio, PR της μάρκας, και ο γιος του, Cesare, αφεντικό της αγωνιστικής της ομάδας, έχοντας δει το πρωτότυπο Stratos Zero του Bertone, το 1970 στο Σαλόνι του Τορίνο. Στόχος ήταν να αναζωογονήσουν τη γκάμα των μοντέλων παραγωγής και να ενισχύσουν την αγωνιστική ομάδα. Έτσι, έναν χρόνο μετά, στο ίδιο Σαλόνι, παρουσιάστηκε ένα ακόμα πρωτότυπο, η Lancia Stratos HF που, στην έκδοση παραγωγής, θα κινείτο από έναν 2.4 V6 από τη Ferrari Dino 246.
#4 Ferrari F40 (1987-92)
H F40, σχέδιο του Pininfarina, δημιουργήθηκε (μέσα σε 13 μόνο μήνες) για τα 40 χρόνια της μάρκας. Κατασκευασμένη από συνθετικά υλικά, ζύγιζε μόλις 1.100 κιλά και κινείτο από έναν από τους καλύτερους κινητήρες της Ferrari: τον twin-turbo 2.9 V8 της ημι-αγωνιστικής 288 GTO Evoluzione του ‘86, με ονομαστική ισχύ, στην F40, 484 άλογα – στην πράξη, λέγεται, πάνω από 500.
#3 Lamborghini Miura (1966-73)
H επίσης σχεδιασμένη από τον Marcello Gandini, Miura, πρώτο πραγματικό supercar, με τον κεντρικά και εγκάρσια τοποθετημένο V12 3.9 350 ίππων, ήταν σχεδιαστική επανάσταση. Λιγότερο η θέση οδήγησης, από τον Πλανήτη των Πιθήκων, και η εργονομία του εσωτερικού, με κοντέρ και στροφόμετρο, για παράδειγμα, τόσο μακριά το ένα από το άλλο που για να τα δεις με μια ματιά, έπρεπε να είσαι ο Marty Feldman. Ωστόσο, η Miura ήταν και τεχνολογικά πρωτοποριακή και έργο τέχνης.
#2 Alfa Romeo 33 Stradale (1967-68)
Η έκδοση δρόμου της αγωνιστικής Tipo 33 της Autodelta, με αλουμινένιο αμάξωμα σε σχέδιο του Franco Scaglione, 2λιτρο V8, 230 άλογα και 6άρι κιβώτιο (όπως στην αγωνιστική 33) κατασκευάστηκε, στην Carrozzerria Marazzi του Μιλάνο, για να κάνει, υποτίθεται, την αγωνιστική τεχνογνωσία της Alfa Romeo «προσιτή» στο κοινό. Εντάξει, μπαίνεις μέσα με κόκκαλο (για να βγεις με εξολκέα), αλλά θα την αγόραζες, λέμε τώρα, μόνο και μόνο για να τη βλέπεις.
#1 Ferrari 250 GTO (1962-64)
Ίσως το ομορφότερο ημι-αγωνιστικό GT και σίγουρα το ακριβότερο συλλεκτικό «κομμάτι» σήμερα, αφού, τον Αύγουστο του 1918 στην Καλιφόρνια, μια GTO του ’62 πουλήθηκε σε δημοπρασία έναντι $48,4 εκατ. Το 250 είναι η χωρητικότητα, σε κυβικά εκατοστά, καθενός από τους κυλίνδρους του 3λιτρου V12, ενώ GTO σημαίνει Gran Turismo Omologato.
#+1 Alfa Romeo 8C 2900B MM Touring Spider (1937-38)
Η 8C 2900B, εξέλιξη της 8C 2900A που είχε κατασκευαστεί, σε έξι κομμάτια, ειδικά για τον αγώνα Mille Miglia (εξ ου και το ΜΜ), δημιουργήθηκε και αυτή για αγώνες, και περισσότερο για αυτόν τον αγώνα. Η Alfa Romeo κατασκεύασε συνολικά 32 8C 2900B, οι περισσότερες απ’ αυτές στην Carrozzeria Touring. Κινητήρας ήταν ένας εν σειρά 8κύλινδρος 2.9 με 180 άλογα (αντί των 220 της 8C 2900A) που συνδυαζόταν με 4άρι μηχανικό κιβώτιο.
