Το Σάββατο ήταν ίσως η πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό που βιώνουμε τα Γιάννενα ως «τουριστικό προορισμό», που αισθάνθηκα ότι ίσως και να μην «χωράνε» οι κάτοικοι στην πόλη τους όταν γεμίζει με επισκέπτες.
Δεν μπορούσες να βρεις να παρκάρεις, να πιεις έναν καφέ, να περπατήσεις χωρίς την πίεση του κόσμου που έμοιαζε να είναι παντού, τουλάχιστον κάτω από την πλατεία.
Κι ίσως και να έφτασε και στα όρια η πόλη. Αλλά μοιάζει να άντεξε, να έδωσε όσα μπορεί να δώσει, μεταφέροντας και μία καλή αίσθηση. Στο τέλος τη χαρήκαμε όλοι της πόλης, επισκέπτες και ντόπιοι αυτό το τριήμερο.
Είναι όμως και οι καιροί δύσκολοι για τέτοιες κουβέντες. Γιατί το μείζον σε αυτή τη φάση είναι να φύγουμε από το αίσθημα του αποκλεισμού που έφερε η πανδημία. Το μείζον είναι να δουλεύει η αγορά, να υπάρχει εργασία για τον κόσμο, να κινείται η πόλη. Και αυτό το τριήμερο έδειξε μερικά καλά σημάδια.
Ξέρουμε βέβαια ότι η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη λόγω της ακρίβειας. Κι επίσης πρέπει να σκεφτόμαστε και προοπτικά, να δούμε πώς θα είναι η πόλη και μετά από πέντε χρόνια. Οπότε πρέπει να έχουμε και ένα σχέδιο για την ανάπτυξη των υποδομών, αλλά και παράλληλα για την προστασία του περιβάλλοντος και τη λειτουργικότητα της πόλης (όπως το πάρκινγκ ή η αποκομιδή των απορριμμάτων κλπ) όταν θα έχεις πολλαπλάσιους επισκέπτες. Θέματα δύσκολα, που δεν τα συζητάμε και θα τα βρούμε μπροστά μας.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
