Αυξήθηκαν φέτος οι λίστες για τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς που πέρασε. Κι αυτό γιατί αυξήθηκε αυτό καθ’ αυτό το ενδιαφέρον για το σινεμά. Είδε κι ο κόσμος κάμποσες ταινίες στον φυσικό τους χώρο που είναι η κινηματογραφική αίθουσα, ειδικά το καλοκαίρι που στην χώρα μας έχουμε το προνόμιο των θερινών σινεμά.
Είναι μία μορφή κανονικότητας να πηγαίνεις στον κινηματογράφο ή το θέατρο, έστω και με την μάσκα σου. Γιατί δεν είναι μόνο η ταινία και η προβολή, αλλά και η κοινωνικότητα που αναπτύσσεται, η συνάντηση με άλλους ανθρώπους, η συνδιαμόρφωση ας πούμε μίας εμπειρίας, κοινής.
Αλλά μην υποτιμούμε και το ζήτημα της μεγάλης οθόνης. Η μεγάλη εικόνα αποκαλύπτει συχνά μια αισθητική και μία εμπειρία που δεν μπορεί να την προσφέρει η μικρή οθόνη της τηλεόρασης πόσο μάλλον η οθόνη ενός λάπτοπ ή ενός κινητού, μέσα από τα οποία πολλοί βλέπουν σήμερα σειρές και ταινίες.
Και υπό κάποια έννοια που την έχουμε καταλάβει καλά από τους καιρούς της καραντίνας, το να μιλάμε ή να βιώνουμε κοινά πράγματα μας σώζει και από την απομόνωση, που συχνά είναι και ψυχική και κοινωνική απομόνωση.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
