Μισό αιώνα πίσω, η βασίλισσα Ελισάβετ ΙΙ εγκαινίαζε την αίθουσα συναυλιών της
Απόψε η Όπερα του Σίδνεϊ, θα «λουστεί» με φως, δημιουργώντας έτσι ένα υπερθέαμα για τους εορτασμούς της 50ης επετείου της.
Οι Αυστραλοί γιορτάζουν σήμερα ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας αρχιτεκτονικής του 20ού αιώνα, καθώς ακριβώς πριν 50 χρόνια η βασίλισσα Ελισάβετ ΙΙ εγκαινίαζε την αίθουσα συναυλιών της Όπερας του Σίδνεϊ, την οποία έκτοτε επισκέπτονται περίπου 11 εκατομμύρια άνθρωποι το χρόνο.
Η δημιουργία της ήταν περίπλοκη, και ο αρχιτέκτονάς της, ο Δανός Γερν Ούτσον, δεν μπήκε ποτέ στο κτίριο το οποίο σχεδίασε.
Το 1956, κέρδισε τον διαγωνισμό αφού επικράτησε των άλλων 232 υποψηφίων και την επόμενη χρονιά μετακόμισε στην Αυστραλία μαζί με την οικογένειά του για να εργαστεί στο πρόγραμμα. Όμως το 1966, ο Γιερν Ούτσον εγκατέλειψε το έργο και έφυγε από την Αυστραλία έπειτα από ασυμφωνίες με τον υπουργό Δημοσίων Έργων της πολιτείας σχετικά με το όραμα, τον προϋπολογισμό και τη χρηματοδότηση του προγράμματος.
Το κτίριο τελείωσαν άλλοι αρχιτέκτονες, τροποποιώντας δραστικά τα σχέδιά του για το εσωτερικό της όπερας, ενώ ο Γερν Ούτσον ουδέποτε επέστρεψε στην Αυστραλία, και πέθανε το 2008 στην Κοπεγχάγη.
Sydney Opera House celebrates its 50th birthday with a laser show tonight.#Sydney #australia #OperaHouse #SydneyOperaHouse @abcnews pic.twitter.com/CuWKU24Nrd
— Monish Nand (@MonishNand) October 20, 2023
Ένα χρόνο νωρίτερα, η Όπερα του Σίδνεϊ είχε εγγραφεί στην παγκόσμια κληρονομιά της UNESCO, η οποία χαιρέτισε ένα «αριστούργημα της αρχιτεκτονικής του 20ου αιώνα».
Η κατασκευή αυτού του καινοτόμου κτιρίου διήρκησε 14 χρόνια και το κόστος του, που αρχικά είχε υπολογισθεί σε 7 εκατομμύρια δολάρια Αυστραλίας, όταν ολοκληρώθηκε είχε φθάσει τα 102 εκατομμύρια δολάρια Αυστραλίας.
Κάτω από τα περίφημα «πανιά» του κτιρίου, τα οποία είναι καλυμμένα με περισσότερα από ένα εκατομμύριο σουηδικής κατασκευής κεραμίδια, βρίσκονται δύο αίθουσες θεαμάτων και ένα εστιατόριο, πάνω σε μια μεγάλη πλατφόρμα από μπετόν.
Αυτό το «μεγάλο πολεοδομικό γλυπτό» είναι, σύμφωνα με την UNESCO, «ένα τολμηρό και οραματικό πείραμα που είχε διαρκή επιρροή στην αναδυόμενη αρχιτεκτονική του τέλους του 20ου αιώνα».
Με πληροφορίες από ΑΠΕ/ AFP
