Είναι παράξενο κάποιους να τους συμφέρει ο πόλεμος.
Και απαράδεκτο να ρίχνονται τεράστια κεφάλαια στην πολεμική βιομηχανία.
Αντί να ρίχνονται χρήματα για το κλίμα, για όσους πεινάνε, για όσους διψάνε, για τη δημόσια και δωρεάν υγεία, τη δημόσια δωρεάν παιδεία, για την κοινωνική πρόνοια, για την τόνωση της ζήτησης, για χαρούμενη και ανέμελη ζήση, ρίχνονται δισεκατομμύρια στην πολεμική βιομηχανία και μετά τα όπλα, θα πρέπει να χαλαστούν, να σκορπίσουν το θάνατο, να γκρεμίσουν σπίτια, να αφανίσουν καλλιέργειες, να μολύνουν την ατμόσφαιρα… για να φτιαχτούν καινούργια.
Τι αξία έχουν οι ψυχές που θα χαθούν, οι ψυχές που θα υποφέρουν, μπροστά στα υπερκέρδη.
Πέλεκυς και όνειρο μαζί;
Τι αξία έχει η απελπισία στην οποία οδηγείται ο κόσμος, η οικονομική αδικία, μπροστά στα υπερκέρδη των λίγων.
Πνίγεσαι μέσα στα μηδενικά των τραπεζών, των χρηματιστηρίων.
Όχι άλλα δισεκατομμύρια για πολέμους.
Τέρμα στα όπλα. Όχι στο: όπλα και άλλα όπλα.
Γιώργος Μακρίδης
