Μείναμε πίσω από μεγάλες υποδομές και μπορεί να είναι αργά
Η σύσκεψη για το οδικό δίκτυο στην Πρέβεζα και τη σύνδεση με την Ιόνια Οδό, που έγινε στο υπουργείο Υποδομών, δείχνει τα όρια που έχει το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας μας, αλλά και τα όρια του προϋπολογισμού μιας χώρας που παλεύει να βγει από τη μέγγενη ενός τεράστιου δημόσιου χρέους.
Τοπικά βέβαια εμείς αναλωνόμαστε με ευκολία στην μικροπολιτική και τη γνωστή μετάθεση ευθυνών από κόμμα σε κόμμα ανάλογα με το ποιο κυβερνά. Σε αυτό βοηθούν τα μέγιστα και τα τοπικά στελέχη των κομμάτων καθώς και οι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που αντιμάχονται ανά τετραετία στον στενό τους κύκλο προσπαθώντας απλώς να φθείρουν τους αντιπάλους τους. Οι μικρόκοσμοι παράγουν πάντα και μικρά αποτελέσματα.
Το πρόβλημα με τα μεγάλα έργα στην Ήπειρο είναι ότι δεν ολοκληρώνονται μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο. Πρώτα γίνεται η Εγνατία, μετά η Ιόνια, τώρα ξεκινάει η σύνδεση με την Κακαβιά και συζητάμε για τη σύνδεση με την Πρέβεζα. Δύο και βάλε δεκαετίες όλο αυτό και παραπάνω. Κι έτσι πιθανά είναι και με όλες τις περιφέρειες προφανώς. Με την Ήπειρο να έχει διαχρονικά όμως μία καθυστέρηση σε μεγάλα έργα ειδικά στις υποδομές που την άφηναν πίσω. Ο χρόνος είναι κρίσιμος παράγοντας για την ανάπτυξη μίας περιοχής γιατί τρέχουν παράλληλα οι οικονομίες και χάνει τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα.
Παλιότερα λέγαμε ότι χρειαζόταν ειδικά αναπτυξιακά προγράμματα για περιοχές σαν της Ηπείρου. Πιθανότατα χρειάζονται και σήμερα. Και χάθηκε η ευκαιρία του Ταμείου Ανάκαμψης για έναν περιφερειακό σχεδιασμό με νέες παραμέτρους που θα έθεταν και το ζήτημα της ολοκλήρωσης των αναγκαίων υποδομών.
Τώρα το πρόβλημα πλέον είναι η έλλειψη πόρων κι αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί κεντρικά με το βλέμμα σε περιοχές όπως η Ήπειρος που έχουν αναπτυξιακό μειονέκτημα. Κι αν χαθεί χρόνος ή δεν εστιάσει η κυβέρνηση στην αντιμετώπιση των αναπτυξιακών μειονεκτημάτων, μπορεί να πολλαπλασιαστεί η ανισότητα. Μην το υποτιμάμε. Στην Ήπειρο θα έπρεπε να συζητάμε τώρα για τον Ιόνιο σιδηρόδρομο και όχι για τη βελτίωση του δρόμου Πρέβεζα – Ηγουμενίτσα.
Έχουμε μείνει πίσω και πρέπει να ηχήσει καμπανάκι τόσο τοπικά που φαίνεται ότι έχουν πέσει στην αδράνεια οι τοπικοί θεσμικοί φορείς και κεντρικά όπου διακρίνεται ήδη ότι έχουν στρέψει σε άλλες κατευθύνσεις το βλέμμα τους.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»