Η επίσκεψη του Νίκου Χαρδαλιά το Σάββατο στα Γιάννενα και η σύσκεψη που είχε στην Περιφέρεια με τις τοπικές αρχές, δεν ξέρουμε αν περιλάμβανε και κάτι παραπάνω από όσα ανακοινώθηκαν με τις δηλώσεις που ακολούθησαν. Δηλώσεις που πάντως δεν πρόσθεσαν και κάτι νέο σε όσα ήδη γνωρίζαμε, τόσο για την κατάσταση που βιώνουμε όσο και για το τι πρέπει να γίνει. Συμβολικά όμως ήταν μία επίσκεψη που από μόνη της λειτούργησε σαν καμπανάκι. Κατάλαβαν κι όσοι δεν το είχαν καταλάβει ότι κάτι σοβαρό γίνεται στα Γιάννενα με τη διάδοση της πανδημίας. Σοβαρό και απειλητικό.
Μπορεί να μην το έχουμε συνειδητοποιήσει, αλλά μπήκαμε στην «πορτοκαλί» κατάσταση κινδύνου σχεδόν αθόρυβα. Θυμόμαστε όλοι πώς κάποια στιγμή είχαμε ένα δύο κρούσματα την ημέρα και κάποια άλλη βρεθήκαμε με πάνω από 20. Αυτό σημαίνει ότι δεν έγινε κάποιο λάθος, κάποιο μεμονωμένο γεγονός και άλλαξε η κατάσταση, αλλά αντίθετα, η επιδείνωση των κρουσμάτων ήταν ένα πολυπαραγοντικό ζήτημα. Θα μπορούσαμε να το συμπυκνώσουμε στο ότι η πόλη «άνοιξε» και επέστρεψε στον ρυθμό της, σαν μία μεγαλούπολη, πρωτεύουσα μιας περιφέρειας που συγκεντρώνει κόσμο από παντού στη χώρα, κόσμο που έχει ανάγκες, υποχρεώσεις, κινείται, εργάζεται, διασκεδάζει. Η πόλη βρήκε μια κανονικότητα μετά τον αποκλεισμό την άνοιξε, αλλά είδε και ότι αυτό φέρνει και διασπορά κρουσμάτων.
Σημαίνει αυτό ότι πρέπει να πάμε σε νέο lockdown; Όχι ως πρώτη επιλογή. Κάποιοι το εύχονται ενδόμυχα ή και φανερά. Τουλάχιστον με την καραντίνα ξέρεις, λένε, ότι είσαι μέσα και δεν κολλάς τίποτα. Μπορεί άλλωστε να επιλέξουν και αυτό το μέτρο στο τέλος οι αρχές. Όμως δεν πρέπει να το ευχόμαστε. Αν συνεχιστούν οι περίοδοι εγκλεισμού, μπορεί να μην βρούμε τίποτα από οικονομία την επόμενη μέρα.
Κάποιοι άλλοι, νομίζουν ότι μία καραντίνα θα αναδείξει την ανεπάρκεια της κυβέρνησης ή των κομμάτων εξουσίας και ίσως αυτό να τους φέρει πολιτικά οφέλη. Ποιος όμως ασχολείται με τα κομματικά οφέλη ή τις προσωπικές εμπάθειες που έχουν διάφοροι στην πόλη που ψάχνουν «ενόχους»; Δεν αφορούν τις πλειοψηφίες της πόλης όλα αυτά.
Τις αφορούν όμως, ο εξοπλισμός των νοσοκομείων της πόλης μας, η εύρυθμη λειτουργία των σχολείων, η ατομική στήριξη των πολιτών- ναι και με συνεχή δωρεάν τεστ του πληθυσμού- η ενίσχυση της αγοράς τώρα που δυσκολεύεται. Αυτός ο κόσμος που παλεύει κάθε μέρα με τις αντιξοότητες και την ανασφάλεια, ζητά από την Πολιτεία, έργο, δράση, συνεχές ενδιαφέρον και σοβαρό σχέδιο. Κι αν δεν τα δει για πολύ καιρό ακόμα, μπορεί να θυμώσει πολύ περισσότερο από όσο δήθεν θυμώνουν όσοι νομίζουν ότι τον ιό τον κατασκεύασε η νέα τάξη πραγμάτων. Όσοι κατέχουν θέσεις εξουσίας, πρέπει να φοβούνται τον θυμό και την αγανάκτηση των απλών ανθρώπων.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
