Κάτι που προσέχουμε όταν προκύπτουν μεγάλα θέματα, παγκόσμιας απήχησης, όπως οι εκλογές στις ΗΠΑ ή η πανδημία, είναι ότι δεν έχουμε όλοι μας κοινές αναφορές, κοινές πηγές πληροφόρησης και διαμόρφωσης γνώσης.
Και εδώ δεν είναι μόνο το πρόβλημα της ρήξης της σχέσης του πολίτη με τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, τα οποία φαίνεται ότι χάνουν κοινό- κι αυτό αφορά και την ανοιχτή τηλεόραση πια και όχι μόνο τις εφημερίδες.
Αναπτύσσεται πια και ένα άλλο φαινόμενο, αυτό της προσκόλλησης σε πολύ ειδική πληροφόρηση., Πολύ ειδική και πολύ ισχυρή ώστε να δημιουργεί και πολλαπλά ειδικά τμήματα του κοινού. Κι αυτή η τάση ευνοείται από την ανάπτυξη ξεχωριστής πλατφόρμας και κλειστών καναλιών ενημέρωσης για κάθε ενδιαφέρον του κοινού.
Έτσι μπορεί κάποιος να είναι πολύ ενημερωμένος για το ψάρεμα, το λιώσιμο των πάγων ή τις νέες ταινίες καλλιτεχνικής πρωτοπορίας, αλλά να μην ξέρει σχεδόν τίποτα ή να μην ενδιαφέρεται για το εκλογικό σύστημα στις ΗΠΑ. Και είναι εύκολο να λες ότι αδιαφορείς για τα πολιτικά μέχρι να ξεσπάσει ένας πόλεμος στη γειτονιά σου, κυριολεκτικός με βόμβες και αεροπλάνα. Που όλοι το απευχόμαστε και ας μην δραματοποιούμε τα πράγματα, αλλα ας δώσουμε και λίγο χώρο στη γενική ενημέρωση και όχι μόνο στα χόμπι μας.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
