Μόνο θετικά μπορούμε να δούμε αυτή τη μεγάλη κινητοποίηση που έγινε για τη διάσωση της μικρής φώκιας που βγήκε άρρωστη στα ρηχά.
Για την ύπαρξη, τη μία και μοναδική, γίνεται κάθε καλή μάχη. Αυτό είναι το νόημα. Γιατί από τη θεωρία μάθαμε ότι σημασία έχουν οι γενικές τάσεις και η μεγάλη εικόνα. Μόνο που ξέρουμε κι ότι για τη Φύση, η μεγάλη εικόνα είναι διάσπαρτη πια από τις αποτυχίες του ανθρώπου και έτοιμη να σπάσει, μα διαρραγεί.
Είναι επειδή ξέρουμε ότι η ανθρωπότητα το έστειλε κατά διαόλου το περιβάλλον στον πλανήτη, που μας συγκινεί η μικρή φάλαινα και όλος αυτός ο κόσμος των εθελοντών και των ειδικών και των υπηρεσιών, που έτρεξε να τη βοηθήσει.
Για αυτό μας συγκινούν τα αδέσποτα που τα παρατάνε στους δρόμους ή τα μικρά που τα αφήνουν να πεθάνουν σε χαρτόκουτα μέσα σε κάδους και παλεύουν οι φιλόζωοι να τα σώσουν. Επειδή ξέρουμε την παλιοκατάσταση και πόσο άδικοι μπορούν να γίνουν οι άνθρωποι, πανηγυρίζουμε όταν βλέπουμε μία ανάρτηση για ένα σκύλο που απέκτησε ρόδες στα πίσω πόδια του και τρέχει σφαίρα ή για μία τυφλή γάτα που βρήκε ένα καλό σπίτι να ζήσει.
Ξέρουμε ότι όλα αυτά είναι μικρές μάχες, σε έναν άγνωστο πόλεμο που υποψιαζόμαστε ότι δεν πάει καλά. Αλλά είναι συγκινητικό ακριβώς ότι συνεχίζουμε από τη μεριά του καλού, συμπαραστεκόμενοι στους εθελοντές φιλόζωους και κοιτάζοντας να κάνουμε ό,τι μπορούμε στις δικές μας περιστάσεις. Πώς αλλιώς άλλωστε αλλάζει ο κόσμος αν όχι με τη μάχη υπέρ του ενός, υπέρ της ζωής;
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
