Μία πρωθυπουργική αναφορά χτες κάνει λόγο για άνοιγμα των περισσότερων δραστηριοτήτων στα μέσα Μαΐου. Και είναι λογικό αυτό. Όχι μόνο γιατί αναφάνηκε τον τελευταίο καιρό από την πορεία που πήραν τα μέτρα, αλλά γιατί είναι κι ένα όριο αντοχών και προσδοκιών. Θα είναι σχεδόν καλοκαίρι κι εμείς θα κρατάμε κλειστά τα «τραπεζάκια έξω» της εστίασης για τον κόσμο που έτσι κι αλλιώς θα μαζεύεται σε σπίτια και μπαλκόνια; Μην τρελαθούμε κιόλας. Και θα τρελαθούμε σίγουρα αν δούμε τουρίστες στην πόλη την ώρα που εμάς θα μας έχουν με sms για τις μετακινήσεις.
Στην πράξη όλα τα μέτρα που ισχύουν αυτήν την περίοδο συντονίζονται ώστε να αλλάξουν μαζί, συνολικά όταν δοθεί το σήμα του «ανοίγματος», της επόμενης ημέρας. Για αυτό και το «Πάσχα στην πόλη» που έχει πέσει σαν σύνθημα, μοιάζει με την ύστατη κίνηση συμβιβασμού όλων μας. Να σπρώξουμε λίγο το χρόνο, να αλλάξει κι ο καιρός, να γίνει και κανά εμβόλιο παραπάνω ώστε να πάμε παρακάτω.
Γιατί μικρός είναι ο κόσμος πια και βλέπουμε το άνοιγμα στο Ισραήλ ή τους δείκτες στη Μ. Βρετανία και καταλαβαίνουμε τι σημαίνει μαζικός εμβολιασμός, σαν αυτό που δεν έγινε ακόμα εδώ και τι σημαίνει να έχουμε εγκλωβιστεί σε έναν ατέρμονο διάλογο για το πώς πρέπει να κινηθούμε ενώ ακόμα η πανδημία χτυπάει κόκκινο στη χώρα μας. Έχουμε φτάσει στο τελευταίο λεπτό και ζούμε ακόμα με το φόβο μην κολλήσουμε. Αυτή είναι μία αβάσταχτη πια κατάσταση.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
