Συζητώντας χθες με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Πορτελάνο, για την φιέστα των Τούρκων στην Αγιά Σοφιά προ ημερών, στην επέτειο της Άλωσης, σκεφτήκαμε πόσο υποβαθμισμένοι είναι οι διεθνείς παγκόσμιοι οργανισμοί…
Μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ η Αγιά Σοφιά, αλλά μέχρι και χθες, δεν είδαμε κάποια παρέμβαση…
Και ούτε πρόκειται να υπάρξει, είμαστε βέβαιοι… Εδώ χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν δύο χρόνια, για να εκφραστεί η «συμπάθεια» για την καταστροφή της ιστορικής Παλμύρας στη Συρία από τους τζιχαντιστές…
Θα υπάρξει παρέμβαση για την Αγιά Σοφιά μέσα σε ελάχιστα 24ωρα;
Δεν τα γράφουμε γιατί περιμέναμε κάτι διαφορετικό, να είμαστε ξεκάθαροι…
Αλλά ακριβώς επειδή υπάρχουν και άλλα θέματα που επίσης έχουν αναφορά και εμπλοκή στους παγκόσμιους οργανισμούς και δη στην ΟΥΝΕΣΚΟ και μάλιστα με τοπικό ενδιαφέρον…
Σφραγίδα ΟΥΝΕΣΚΟ φέρει το Γεωπάρκο Βίκου – Αώου, τη σφραγίδα της ΟΥΝΕΣΚΟ επιχειρεί να βάλει η Πολιτεία στον κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς για το Ζαγόρι και άλλα…
Απλώς, όσο βαριά είναι η σφραγίδα, άλλο τόσο μικρή και ελαφριά είναι η δύναμη και το κύρος των θεσμών και των οργανισμών αυτών…
Έχουν περάσει σχεδόν δύο εβδομάδες από την επίθεση με βιτριόλι που δέχθηκε μία 32χρονη γυναίκα στην Αθήνα και η αναζήτηση της δράστιδας συνεχίζεται…
Υπάρχει ένα ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, ευνόητο, όπως αντιλαμβάνεται ο καθείς, αλλά και κουτσομπολίστικο, όπως επίσης αντιλαμβάνονται ή θεωρούν πολλοί, που κριτικάρουν ή σχολιάζουν την επικαιρότητα…
Και κάπως έτσι, έχοντας διαβάσει και ακούσει κάποια από όλα αυτά τα εμετικά και ανόητα σχόλια και τους υπαινιγμούς σε βάρος του θύματος(!) ήμασταν αυτήκοοι μάρτυρες συζήτησης σε διπλανό τραπέζι…
Αντιλαμβάνεστε ίσως, ότι τα σχόλια ήταν του τύπου, «κάτι έκανε κι αυτή, τα ήθελε και τα έπαθε, ποιος ξέρει με ποιον παντρεμένο τα είχε μπλέξει» και άλλα τέτοια… Από γυναίκες κυρίως, τα παραπάνω.
Ακούσαμε λοιπόν και το εξής εκπληκτικό στη διπλανή παρέα… «Εμένα με προβλημάτισε (είπε ο… σοφός) που βρήκε τα χρήματα και αγόρασε σπίτι στην Αθήνα, στα 28 της και πως έκανε τόσα ταξίδια…».
Όπως και να το δεις, είναι να μην είσαι προβληματισμένος; Εμείς θα προσθέταμε και κάτι από την ενδόμυχη ζήλια του καθενός, που θα ήθελε αλλά δεν κατάφερε να κάνει τόσα ταξίδια ή να αποκτήσει και ένα σπίτι…
Αλλά όμως, τέτοια πονηριά, τέτοια κακία και χαιρεκακία, για μία κοπέλα που μόνο για φόνο δεν την έχουν κατηγορήσει, ξεπερνά κάθε ανεκτό όριο…
Ότι υπάρχουν κομπλεξικοί, είναι γνωστό, το ξέρουμε και το βλέπουμε όλοι γύρω μας καθημερινά. Αλλά ότι υπάρχουν και τόσο κακόψυχοι γύρω μας, είναι δυστυχώς και αυτό, γνώρισμα της έλλειψης παιδείας στην ελληνική κοινωνία…
