ΠΡΟΣΩΠΑ

Νομίζω ότι έχω καλές αναμνήσεις από τον Έβρο. Το «νομίζω» μόνο και μόνο γιατί ένα οχτάμηνο το πέρασα στρατιώτης στον Λαγό, που είναι πολύ μακριά κι από όσο μπορεί να φανταστεί κάποιος που ζει στο κέντρο της Αθήνας.

Για το ποιος έχει δίκιο στην απόφαση του ΦΟΔΣΑ να γίνει ισοκατανομή, βάσει της σχετικής ΚΥΑ, των δαπανών μεταφοράς απορριμμάτων στη Μονάδα ΑΣΑ, δε μπορούμε να πάρουμε θέση…

Τις τελευταίες ημέρες μοιάζει να περάσαμε σε μία νέα φάση. Για όσους θυμούνται, αν δεν έχουν απωθήσει τις μνήμες, μοιάζει με τα πρώτα χρόνια της κρίσης, όταν κάθε μέρα, κάθε ώρα σχεδόν, μαθαίναμε, ακούγαμε, νιώθαμε ότι όλα αλλάζουν και τίποτα δεν είναι σταθερό. Κι όλα οδηγούσαν σε χειρότερες μέρες. 

Στην κοινή εκδήλωση κοπής της πρωτοχρονιάτικης βασιλόπιτας του Κυνηγετικού Συλλόγου Κέρκυρας και της Κυνοφιλικής Λέσχης Κέρκυρας βρέθηκε η εκπομπή «Περιβάλλον – Κυνήγι, μύθοι και αλήθειες».

Όσο κι αν την σπρώχνουμε την πραγματικότητα στα ιδεολογικά κατάλοιπα από τα δεδομένα των παλιών χρόνων, δεν χωράει. Οι καιροί είναι πολύ διαφορετικοί. Και είμαστε κι εμείς πολύ διαφορετικοί. 

Προφανώς δεν ξέραμε κάτι περισσότερο προχθές, όταν γράψαμε σχετικά με τον κίνδυνο να υπάρξει εύκολη διασπορά κρουσμάτων κορωνοϊού, όπου έγιναν οι καρναβαλικές εκδηλώσεις, όπως στην Πάτρα…

Κανείς  δεν μπορεί να ξέρει σε αυτή τη φάση αν και πώς θα προχωρήσει η επέκταση της Ιόνιας Οδού ως την Κακαβιά.

Σαν σήμερα έφυγε από την ζωή η πιο ντελικάτη φιγούρα του ελληνικού κινηματογράφου...

Την ώρα που η χώρα προσπαθεί να αντιμετωπίσει πολλαπλά προβλήματα, ξεπηδάνε από τις σπηλιές τους και οι οπαδοί του μίσους και της απομόνωσης της χώρας. 

Αν καταφέρουμε, να αποκτήσουμε κοινή γραμμή με την Ε.Ε για το προσφυγικό – μεταναστευτικό ζήτημα, απέναντι στους εκβιασμούς του Ερντογάν, αλλά όχι και κοινή εθνική γραμμή, είμαστε για κατακέφαλα…

Το πρόβλημα βαθαίνει όσο κι αν φαίνεται ότι αντιμετωπίζεται. Άλλωστε πρέπει να διαχωρίσουμε από ένα σημείο και μετά το τι αντιμετωπίζουμε.

Στην άλλοτε μικρή και γραφική πόλη μας, πριν ακόμη εισβάλλει ο ''πολιτισμός'' και η τεχνολογική εξέλιξη, πριν το κέρδος υποκαταστήσει την ποιότητα και ωραιότητα των θαυμαστών κήπων, των μικρών γραφικών δρόμων της πόλης και των πλατειών όπου αναβίωναν για εκατοντάδες χρόνια ακόμη και στην φριχτή τουρκική σκλαβιά τα έθιμα και οι παραδόσεις τη φυλής μας και ιδιαίτερα τα τοπικά έθιμα των Απόκρεω της Αποκριάς αποκαλούμενης από τους Γιαννιώτες που ήταν στενά συνυφασμένη με την τελευταία Κυριακή πριν από την Τεσσαρακοστή Κυριακή που όλοι φτωχοί και πλούσιοι, οικογενειάρχες και ''μπεκιάρηδες'' (ανύπαντροι), γευόταν κάθε είδος κρέατος.