Tag: ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ

Τα κάλαντα του Λαζάρου άκουσαν το πρωί της Παρασκευής περιφερειάρχης και περιφερειακοί σύμβουλοι

Σταλμένο σε μένα, από τον Τάκη και όχι μόνο για μένα. “Σήκωσε τα λάβαρα μέσα σ’ αυτή την ομίχλη. Θα βγουν πολλά καλά κι ας είναι όλα γύρω σου μέσα σ’ αυτήν. Κι αν όλοι σου λένε μάζεψέ τα, πήγαινε κλάδεψε τα δέντρα σου, σκάλισε τον κήπο σου, κάτσε στη γωνιά σου, εσύ κράτα τα λάβαρα ψηλά, να τα βλέπουν όσοι...

Άνοιξη! Περπατώ, ανασαίνω, κοιτάζω γύρω μου και η καρδιά μου βροντοχτυπάει μέσα μου, σαν μηχανικό σφυρί. Όλα ζωντανεύουν, όλα ομορφαίνουν. Όλα φαίνονται φρέσκα και το καινούργιο πράσινο της Άνοιξης λαμπιρίζει στα χωράφια, στους κήπους, στα κλαδιά των δέντρων… Θέλω να τρέξω στην παραλία, μαζί με τα πουλιά, εκεί πιο πέρα με τα φύκια. Να χώσω τα πόδια μου στην άμμο και να...

Τον κάθε κανόνα ή προσταγή, μερικοί τον ακολουθούν. Μερικοί δεν μπορούν να προσδιορίσουν τρόπο, τρόπους να τον πραγματοποιήσουν, μια και κάθε τρόπος μπορεί να είναι συμβιβαστός με τον κανόνα. Στον κάθε κανόνα ή προσταγή ο κάθε ένας υπακούει ή αντιδρά, έτσι ή διαφορετικά. Ο ένας τον ερμηνεύει με έναν τρόπο και ο άλλος με άλλον! Ποιος όμως αποφασίζει για το...

Πάντοτε, σχεδόν κάθε μέρα, από κάπου αναχωρούμε και  κάπου φθάνουμε. Κάποιοι γίνονται περίγελο στα υποκριτικά ρεμβώδη μάτια μιας κάποιας κοινωνίας! Κάποιοι άλλοι βουλιάζουν στα έσχατα της ύπαρξής τους, βιώνοντας την απόλυτη μοναξιά και προδοσία, αναπολώντας εικόνες και καταστάσεις από το παρελθόν. Αν δεν αναγνωρίσουμε τα λάθη του παρελθόντος. Αν δεν μπορέσουμε να δούμε το είδωλό μας γυμνό στον καθρέφτη μας. Αν κάνουμε μετατόπιση...

Βλέπει κάποιος τις στρατιές των νεκρών, που μέρα με τη μέρα χαρτογραφούν την κανονικότητα; Βλέπει κάποιος το δράμα που ζει η χώρα και τον Γολγοθά χιλιάδων και χιλιάδων ανθρώπων εντός και εκτός ΜΕΘ, εντός και εκτός νοσοκομείων, εντός λεωφορείων και εκτός εργασίας; Βλέπει κάποιος την τραγωδία εκείνων που χάνονται χωρίς να έχουν τη βοήθεια που τους πρέπει; Βλέπει κάποιος το άχθος της...

Αποκριές 198… Ο  Νίκος, ο Τάσος, η Ελισάβετ, ο Αλέξης, ο Κωσταντής, ο Κώστας, ο Γιώργος,  η Κατερίνα, η Μάρθα, η Γεωργία, ο Ηλίας, η Μαρία και η Πόπη, φτιάξαμε μια παρέα (όμιλο, μπουλούκι), κάτι ανάμεσα από Μπατίδους, “Πάρα πολύ μπατίδεψα, βγήκ’ απ’ το νισάφι η μάνα μου με καρτερεί κι εγώ είμαι στο σοκάκι “ και Καραμπέρηδες “Χαλασιά σ’ Καραμπεριά ,με τα γλέντια τα πολλά Χαλασιά...

Οι χιονονιφάδες είναι κρύσταλλοι πάγου  και σχηματίζονται καθώς τα σταγονίδια του νερού παγώνουν στην ατμόσφαιρα, όταν η θερμοκρασία είναι κοντά ή κάτω από τους μηδέν βαθμούς Κελσίου. Συνδυάζονται περίπου εκατό χιλιάδες σταγονίδια και παράγουν μια νιφάδα, σε μισή ώρα περίπου! Μου αρέσουν οι χιονονιφάδες. Δε μου αρέσουν οι χιονοστιβάδες, οι χιονοθύελλες. Δε μου αρέσουν όσοι κλέβουν τις ζωές μας. Δε μου...

Σεληνιακό τοπίο γίνονται χώρες, από πολέμους, αρρώστιες, καιρικά φαινόμενα, πυρκαγιές, βαρβαρικές ορδές. Καμένη γη αφήνουν, το κάθε ένα ή πιο πολλά από αυτά και άλλα, στο πέρασμά τους! Οι πόλεις, οι κατοικημένες περιοχές… έρημες από το φόβο! Οι κοινωνίες παγωμένες από το οικονομικό αδιέξοδο. Η δημοκρατία πληγωμένη από τις βαθιές βολές που δέχεται, από τους εκτελεστές της εξουσίας. Τις ζωές των ανθρώπων, κάθε...

Όλα τα χρώματα είναι  ωραία. Το πράσινο της φύσης, της υγείας, της ηρεμίας. Το μπλε της ηρεμίας, της αρμονίας, της σταθερότητας, της λογικής. Κάθε χρώμα έχει το συμβολισμό του, τη δυναμική του. Όμως το κόκκινο είναι το χρώμα της έμπνευσης, του πάθους, της δράσης, της θέλησης για ζωή, της φωτιάς, του αίματος, της αγάπης. Αναδημιουργεί τον κόσμο με τα μάτια της ψυχής. Το άσπρο με την...

Οι αλάνες του Κάστρου Η μνήμη όλο ζητάει ένα φως για να πιαστεί, να φτιάξει ένα ξέφωτο, να μείνει εκεί και να έρθουν και άλλοι, να δουν, να θυμηθούν, να ονειρευτούν. Οι θύμησες αρνούνται να γίνουν λησμοσύνη. Επιμένουν να γίνουν καρπός του αθώρητου, για μερικούς και θεατό για άλλους. Σε όλα τα παλιά Γιάννινα, σε κάθε γειτονιά τα παιδιά έβρισκαν ελεύθερους...

Υπάρχουν ωραίοι Άνθρωποι με όμορφες καρδιές, τίμιοι, εργατικοί, πιστοί σε αιώνιες αρχές. Πιστοί στην καρδιά τους. Άνθρωποι που σέβονται τον εαυτό τους, τη δουλειά τους, τις υποχρεώσεις τους και όλα όσα υπάρχουν γύρω τους και πέρα από αυτούς. Άνθρωποι που όλα τα αντιμετωπίζουν με θάρρος και δε φοβούνται να εξωτερικεύσουν τα πιστεύω τους. Άνθρωποι που οι επιλογές τους δεν ακουμπάνε...

Το να υπερασπίζεσαι την Δημοκρατία, την Δικαιοσύνη και την ισότητα, είναι υποχρέωση του πολίτη. Το να υπερασπίζεσαι την προστασία του πολίτη, της χώρας σου, είναι ηθική επιταγή. Δεν μπορεί σε δεκάδες θέματα, κρίσιμα για την Δημοκρατία και τη Δικαιοσύνη, να κάνεις την πάπια, από φόβο! Δεν μπορεί να ονομάζουνε κουτσουλιές, ό,τι πει ο πολίτης και είναι διαφορετικό, απ’ ό,τι θέλουν “κάποιοι”, που...

Τη φορούσαμε πάντα; Η χρήση της είναι συνυφασμένη κυρίως με τον μετασχηματισμό και την απενοχοποίηση  των πραγμάτων; Είναι εργαλείο παραβατικότητας, προκειμένου να αποφύγουν τον εντοπισμό και τη σύλληψη άτομα με αποκλίνουσες συμπεριφορές; Η Πολιτεία έχει επίσημα επιβάλλει σαν υποχρεωτική, την ένδυση του προσώπου μας με προσωπείο, για τη σωτηρία μας και των άλλων! Από ‘δω, ξεκινά μια καινούργια ενότητα στην ιστορία της μάσκας, που...

Πρωτοχρονιά 1953 Κάθε παραμονή πρωτοχρονιάς γυρίζαμε από τα χαράματα πέντε ή έξι το πρωί και λέγαμε τα κάλαντα. Οι νοικοκυρές ξυπνούσαν εκείνη την ώρα και ετοίμαζαν, φαγητά, γλυκά. Σε όλα τα σπίτια, οι κουζίνες είχαν φως και σε πολλά, τα ξύλα έκαιγαν τις γάστρες. Δεν παραπονιόταν ούτε ένας, που τόσο πρωί άκουγε τα κάλαντα: “Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, κι αρχή καλός μας χρόνος. Άγιο-Βασίλης...

Χριστούγεννα  1956 Το χιόνι ήταν δυο πιθαμές. Το ξυπνητήρι χτύπησε στις τέσσερις και τέταρτο, ξημερώματα. Σηκώθηκε και ετοιμάστηκε να πάει, εκεί κοντά στο Παλλάδιο, να πάρει και να μοιράσει τις εφημερίδες. Πλησίαζαν Χριστούγεννα και το σπίτι είχε μόνο λίγες δραχμές! Πήρε τα δέματα των εφημερίδων για την Αθήνα, να φύγουν με το πρώτο λεωφορείο και το δέμα για το πρακτορείο εφημερίδων. Τα...

Είναι πολύ όμορφο να μοιραστούμε όλοι οι άνθρωποι, τον όμορφο πλανήτη μας αδελφικά, μεταξύ μας, αξιοποιώντας τους θησαυρούς του, ζώντας αρμονικά, ελεύθερα και δίκαια. Να μοιραστούμε τη γη μέσα σε ελευθερία, ειρήνη και δικαιοσύνη. Είναι πολύ όμορφο να περπατάμε στο δρόμο που οδηγεί στο να κατοικούμε στη Γη με αδελφοσύνη. Ο δρόμος μας, δεν θα έχει αβύσσους, θεοσκότεινες κακοτοπιές, ερήμους και...

Πιάστε την, φώναξε. Την έδειξε με το χέρι, πάνω από το άλογό του. Φεγγοβολούσε η δεκαεπτάχρονη Άνοιξη που ακύρωνε την κάθε καταιγίδα, την κάθε παγωνιά, τον σκληρό χειμώνα. Την είχε ξαναδεί στην αγορά, μα δεν είχε δώσει τέτοια διαταγή. Το πανέμορφο ζαρκάδι δεν έχασε χρόνο. Εκεί στη διασταύρωση της Τσαπαλάμου με τη Γλυκήδων, σκαρφάλωσε στον τοίχο και πήδηξε από την άλλη...

Μέσα στον ατέρμονο χρόνο, υπάρχουν οι όμορφες καρδιές που χτίζουν γέφυρες. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν αναζητούν την ταυτότητά τους, και έχουν πιάσει το νόημα της ζωής. Άνθρωποι που δεν έχουν “διαβατήριο” το χρήμα. Άνθρωποι που τη χαρά τους, τη μοιράζονται με πολλούς. Αυτές τις μέρες περπατώ στους δρόμους της όμορφης πόλης μας. Τα στολίδια, σε γεμίζουν ελπίδα, χαρές. Ελεύθεροι χώροι,...

Ακτινοβολούσε αγάπη, ειρήνη και τρυφερότητα. Δυο μάτια που έλαμπαν και λάμπουν στη μνήμη μου. Σπιθοβολούσε  ανθρωπιά, από εκείνη την ανθρωπιά για τους ανθρώπους, που αποτελεί τη βάση και την αφετηρία του Χριστιανισμού, της ορθόδοξης πίστης, για να σμίξει ο άνθρωπος με τον Τριαδικό Θεό. Υπέροχη ανθρωπιστική δουλειά, προσφορά, που πηγάζει από την άπειρη αγάπη για τους ανθρώπους και ιδιαίτερα για τα...