Tag: ΝΕΟ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ

Μέχρι να συμβεί και σε σένα ένα περιστατικό, είναι απλά μια μακρινή σκηνή με την οποία δεν μπορείς να ταυτιστείς. Χρειάζεται να ζήσεις κάτι ο ίδιος, κάτι σχετικό, και έτσι θα επιλέξεις τις αποσκευές των ονείρων σου. Τον Σπύρο Θ Χρηστίδη τον συνάντησα μια μέρα που έβρεχε και τα πουλιά ονειρεύονταν. Είχα τελειώσει τις σπουδές μου και θα πήγαινα να...

Όταν ένας αθλητής και ιδιαίτερα ένας δρομέας αγωνίζεται, σαν στόχο έχει την πρώτη θέση. Ο κάθε μαθητής- μαθήτρια, αγωνίζεται να σπουδάσει εκείνο που του αρέσει. Κάνει όνειρα για το πώς στη ζωή του θα ασχοληθεί με ό,τι θα τον ευχαριστεί, με ό,τι θα τον κάνει πιο ευτυχισμένο. Κάθε φορά που κλείνει η περίοδος Γυμνάσιο -Λύκειο, απομένει το μεγάλο βήμα. Το βήμα...

Τι είναι εκείνο που προτιμούν οι άνθρωποι; Πολλοί προτιμούν τη δόξα, άλλοι τα πλούτη, άλλοι την ηγεμονία, την αρχηγία, μια θέση τέτοια, που οι άλλοι να τους προσκυνούν. Άλλοι τα θέλουν όλα δικά τους. Άλλοι   όταν σε πληρώνουν,  νιώθουν ότι μπορεί να είναι για σένα όσο απαξιωτικοί θέλουν. Υπάρχουν όμως και άλλοι που όλα τα ακουμπάνε στην αγάπη, στην προσφορά και βοηθάνε. Κόσμος...

Γράφει ο Γιώργος Μακρίδης

Γράφει ο Γιώργος Μακρίδης

Το παράπονο του Χ, του φίλου μου Μέρος Γ "Φίλε μου αργείς, αργείς πολύ! Πάμε να δούμε πού ήταν ο χάντακας. Να δούμε τον Αράπη. Να μπούμε μέσα. Να δούμε τις στοές. Να ανεβούμε πάνω στο τείχος. Να περάσουμε από την αγορά. Ν' ακούσουμε τον σιδερά, τον πεταλωτή… Να δούμε πώς φτιάχνονται τα κάρα. Να πατήσουμε στο μέρος που ήταν το σπίτι...

Το παράπονο του Χ, του φίλου μου Μέρος Β «Αργείς και ο καιρός περνάει! Πάμε, ξεκινάμε: Να απολαύσουμε της καντάδες Του Βαρλαμίτη με τη μεγάλη μύτη, για την… Του Τόλη για την… Του Τάκη για την … Του Βασίλη για την…  Τις δικές σου για την…  Τις δικές μου  για την…  Του… για την … Να θυμηθούμε τα τραγούδια, τα δάκρυα για την "Όμορφη".  Κανένας δεν...

Ο κάθε ένας μας έχει χρέος να λέει την αλήθεια και να την γνωρίζει. Χρέος "των ειδικών", είναι να αποκαλύπτουν και όχι να συγκαλύπτουν. Η ευθύνη είναι μία, αυτή της μνήμης. Να ταυτίζεσαι με την πορεία προς τον θάνατο των θυμάτων. Να μπορεί να δεις τη φρίκη και τον παραλογισμό μέσα από τα δικά τους έκπληκτα και ανύποπτα  μάτια. Να δεις...

Κάποιες μέρες, κάποια αντικείμενα, κάποιες γιορτές, κάποιες στιγμές, μας ξυπνάνε μνήμες από ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μας. Κάποια πράγματα, κάποιες ιδέες, κάποια έθιμα, τα φυλάμε προσεκτικά, καθώς κρατούν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας. Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, την Κυριακή της Τυρινής, την Κυριακή της τζαμάλας, δεν άναψαν στα Γιάννενα οι παραδοσιακές φωτιές. Όμως τα τραγούδια, οι χοροί, τα χαμόγελα, οι...

Τι να την κάνεις την τιμή σε τούτη εδώ την πλάση όπου την έχουνε πολλοί με τα λεφτά αγοράσει   Μαντινάδα της Κρήτης   Όταν είσαι σε μια θέση που πολλά, πάρα πολλά, είναι συνάρτηση της δικής σου ενεργητικότητας, της δικής σου ενσυναίσθησης, της δικής σου ευθύνης, της δικής σου εξυπνάδας, της αγάπης σου προς τον άνθρωπο, πρέπει να είσαι Άνθρωπος. Πρέπει να θυμάσαι πώς έφθασες εκεί...

Σταλμένο σε μένα από τον αγαπητό φίλο… «Φίλε μου, έφυγε, μα είναι κοντά μας… Είναι στις καρδιές μας. Γεννήθηκε στα Γρεβενά, μα αγάπησε πολύ τα Γιάννενα. Είχε εκπαιδευτεί στην παθολογία και είχε κάνει μετεκπαίδευση στην εντατικολογία στην Αγγλία. Ήταν κορυφαίος κλινικός γιατρός με αξιόλογη ερευνητική δραστηριότητα. Αποκορύφωμα της οποίας ήταν η δημοσίευση στην οποία συμμετείχε στο έγκυρο αμερικανικό περιοδικό New England...

Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν κρύα καρδιά; Υπάρχουν άνθρωποι που αρνούνται ότι ο καθένας μας, έχει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί; Υπάρχουν μοντέλα, που δίνουν αντικειμενικές και αμερόληπτες εκτιμήσεις της κάθε κατάστασης; Υπάρχει μοντέλο που να περιορίζει την πανδημία, που να εφαρμόζεται και οι πολίτες να καλούνται να το εφαρμόσουν, ανεξάρτητα αν είναι, στην Αθήνα, στην Θεσσαλονίκη, στα Γιάννενα…; Για την κάθε...

Τον είδα να απομακρύνεται από το πλήθος που ζητωκραύγαζε, χειροκροτούσε, έλεγε τι ωραία που τα λέει, όλα σωστά τα κάνει, πόσο έξυπνος είναι, … Τον ρώτησα γιατί δεν πήγε με τους άλλους! Με κοίταξε με απορία και είπε."Αυτοί τρώνε, γεμίζουν τις μακριές, ως τον αστράγαλο, τσέπες τους με χρήματα που δεν τους ανήκουν. Πληρώνονται για εργασία, που δεν κάνουν! Έχουν τα...

Πώς θα είναι ο φετινός Δεκέμβριος; (Η γιαγιά μου τον έλεγε: Χριστιενάρτ'ς ή Χριστιανάρτ'ς. έτσι τον έλεγαν στα Κοτύωρα). Με ηθικό πανικό εργαλειοποιώντας τη δημόσια υγεία; Με απαγόρευση της Δημοκρατίας; Με το να καταργώ τη Δημοκρατία, πάνω σε σπασμένα κεφάλια; Με το να κλέβω συνειδήσεις; Με το να δέρνω; Με το να ρημάζω ζωές; Με το να κουρελιάζω νόμους και ανθρώπους, να φτύνω κάθε έννοια...

Θείε, μας ξέρεις. Είμαστε τρία αδέρφια και στο σπίτι μας έχουμε μόνο ένα τηλέφωνο. Για την τηλεκπαίδευση: Η αδελφή μου πηγαίνει στο σπίτι της κ. Ε. Εγώ στο σπίτι του κ. Δ. Χρησιμοποιώ τον υπολογιστή του, αλλά, με την καλοσύνη του κ. Σ., μπαίνω στο διαδίκτυο. Άκουσα τον κ. Δ. να λέει:  Καλά οι ευλογημένοι, αντί για μικροπαγούρια και μάσκες κουρτίνες, δεν μπορούσαν...

Είναι ο κόσμος μας απάνθρωπος και αφιλόξενος; Κοιμάται ο κόσμος μας ήσυχος και παιδιά κοιμούνται στα πεζοδρόμια; Κλείνει ο κόσμος τα αυτιά του, μπροστά στο σπαραγμό της μάνας, που είδε το νεογέννητο παιδί της, να ξεψυχά στο τσιμέντο; Διασώζεται η αξιοπρέπεια του κόσμου από μια χούφτα ανθρώπων, που έχουν όπλο την αλληλεγγύη, την αγάπη για τον διπλανό τους; Δεν μου αρέσει να στέκομαι...

Η θάλασσα το κάθε πρωί έχει ένα μικρό κύμα. Τρέχω εκεί που σκάει το κύμα, βουτώ στα καταγάλανα νερά του Ιονίου. Οι μέρες ζεστές σαν τότε ... Το βουνό είναι η πρώτη αγάπη μου, μετά τον άνθρωπο. Έπειτα ο στίβος, μετά ο χορός. Μου αρέσει και η θάλασσα. Τρέχω και στο κύμα βλέπω τη μορφή σου. Πάντα σκέφτομαι εσένα ... που...

Δε θα λουφάξω, ... δε θα συμφωνήσω με τις όχι αλήθειες. Δε θα κρυφτώ, δε θα τα παρατήσω. Δε συμπαθώ όσους δε σκιάζονται το αίμα, χωρίς καμιά ευαισθησία. Δε θα γίνω πουλί στις φυλλωσιές και γύρω παραταγμένοι να με σκοπεύουν, να παραφυλάνε την κάθε κίνησή μου, την κάθε τρίλια μου. Μου αρέσει να τριγυρνάω, να τρέχω πότε-πότε, να σταματώ, να περπατώ αργά ή πιο γρήγορα,...

Είναι πειθαρχία για να γράψεις κάτι. Δεν είναι απόλαυση, είναι ανάγκη. Αρχίζεις και μετά σου αρέσει. Το θέμα είναι να ξεπερνάς τη δυσκολία του να γράφεις και να φθάνεις στην ευχαρίστηση που νοιώθεις όταν έχεις τελειώσει. Το νερό γίνεται πάγος, ο πάγος νερό, το νερό ατμός, ο ατμός δύναμη, ο ατμός νερό, όμως κάτι πάντα ενεργεί και αλλάζει η μορφή, ... όμως ...

Μου αρέσουν τα Γιάννινα. Μου αρέσει αυτή η όμορφη μαγική πόλη. Μου αρέσει η μυρωδιά της κυδωνιάς, στις αυλές της. Εδώ δεν χάνεται η ομορφιά της ψυχής των ανθρώπων της. Εδώ σκύβουμε με αγωνία και αγάπη στο ποιοτικό πρόβλημα της αγάπης για τον κάθε άνθρωπο, το πρόβλημα της ελευθερίας και των ίσων ευκαιριών, στη ζήση του. Χαζεύω με το πέταγμα των πελαργών, των κιληλέων......