Ένα βασικό πρόβλημα που μας ταλαιπωρεί όλο αυτό το διάστημα της πανδημίας είναι η έλλειψη συγκέντρωσης. Το είδαμε δει και στην μεγάλη οικονομική κρίση. Κι όταν λέμε συγκέντρωση είναι να διαθέτεις τον χρόνο και να έχεις τη βούληση να ασχοληθείς δημιουργικά με τη μέρα σου, σχεδιάζοντας την επόμενη.
Είναι λογικό όταν βρίσκεσαι υπό μεγάλη πίεση να μην μπορείς και να μην έχει ούτε τη διάθεση να πας στην επόμενη φάση, να δεις ένα και δύο βήματα μπροστά. Αυτό που κυρίως προσπαθείς είναι να αντιμετωπίσεις την κατάσταση που σε πιέζει, να τα βγάλεις πέρα σήμερα.
Το πρόβλημα ξεκινάει από τη στιγμή που αυτή η κατάσταση παύει να είναι προσωρινή και γίνεται σχεδόν μόνιμη. Ας αναλογισθούμε ότι είμαστε σε κατάσταση κρίσης από το 2009 σχεδόν. Συνέχεια…
Μοιάζει και είναι αφύσικο. Και σίγουρα προϋποθέτει να δεσμεύουμε άπειρη ενέργεια και χρόνο ώστε να τα βγάλουμε πέρα. Αφήνοντας το μέλλον ως εκκρεμότητα…
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
