Πέρυσι τέτοιον καιρό το κλίμα ήταν πολύ βαρύ. Μας είχαν προειδοποιήσει ότι «έρχεται δύσκολος χειμώνας» και νιώθαμε ότι πορευόμαστε απροστάτευτοι μέσα στην πανδημία. Το πώς πέρασε εκείνος ο χειμώνας, το ξέρει ο καθένας μας και η καθεμιά. Γιατί όλες αυτές οι προσαρμογές που χρειάστηκε να κάνουμε, η απομόνωση, οι απαγορεύσεις, επί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν υπάρχει περίπτωση να μη βιώθηκαν βαριά και με συνέπειες από τους ανθρώπους. Το πιστοποιούν πια και οι μελέτες που βγαίνουν στη δημοσιότητα.
Φέτος, είμαστε πάλι στο ίδιο σημείο. Μας προειδοποιούν ξανά για έναν «δύσκολο χειμώνα» και βλέπουμε την καθημερινή τροπή που παίρνει ο αριθμός των κρουσμάτων. Ναι, υπάρχει μία κρίσιμη διαφορά σε σχέση με πέρυσι: Ο εμβολιασμός. Τόσο οι στατιστικές νοσηλείας, όσο και οι μελέτες, αλλά και η εμπειρία δείχνει ότι οι εμβολιασμένοι αντιμετωπίζουν καλύτερα τη νόσο και δεν κινδυνεύουν στον ίδιο βαθμό με τους μη εμβολιασμένους. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο κορωνοϊός δεν είναι επικίνδυνος για όλους.
Το πρόβλημα φέτος είναι ότι υπάρχουν πια εμφανείς επιπτώσεις από την πανδημία. Το βλέπουμε με την ακρίβεια και τις ανατιμήσεις πόσο έχει ανέβει το κόστος της καθημερινότητας. Κλάδοι της αγοράς επίσης έχουν πληγεί και δεν αναμένεται να ανακάμψουν τους επόμενους μήνες κάτι που δημιουργεί «μαύρες» ζώνες στην οικονομία. Πώς ζουν αυτοί οι άνθρωποι και πόσο έχουν επιβαρυνθεί τα νοικοκυριά.
Για να μην πάμε και στις προοπτικές των επιπτώσεων που είναι τα προβλήματα στην εκπαίδευση, οι ασθένειες πλην του κορωνοϊού που δεν αντιμετωπίζονται, η προβληματική συνολικά κοινωνικοποίηση και οι δυσλειτουργίες στην πόλη.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, η αδυναμία αναχαίτισης της πανδημίας όπως έχει συμβεί σε άλλα κράτη, δεν θα οδηγήσει μόνο στην απόγνωση, αλλά και σε ένα κύμα βαθιάς δυσαρέσκειας προς την πολιτική και την επιστήμη. Η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει μία αποτυχημένη χώρα απογοητευμένων ανθρώπων. Ας ελπίσουμε ότι σε ένα μήνα δεν θα υπάρχει αυτός ο κίνδυνος.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
