Η μουσική δεν μπορεί να ακουστεί πια, δεν είναι εύκολο να βρεις ούτε χρόνο, ούτε χώρο να ακούσεις λίγη μουσική ακόμα. Επιπλέον δεν έχει και υλικότητα πια, αφού δεν βρίσκεις εύκολα ούτε να αγοράσεις έναν δίσκο, ούτε παράγονται και τόσοι. Η μουσική είναι παντού μεν, αλλά γίνεται όλο και πιο άυλη η προβολή της, μέσα από πλατφόρμες και αναρτήσεις.
Λίγος περισσότερος χρόνος περισσεύει στο αυτοκίνητο, αλλά εμείς δεν ζούμε στις μεγάλες πόλεις με τα μποτιλιαρίσματα και τις μεγάλες διαδρομές ώστε να υπάρχει και αυτός ο χρόνος στη διαδρομή σπίτι- δουλειά.
Και είναι και όλα αυτά τα τεχνολογικά μέσα στο δίκτυο πια που μας προσφέρουν κι άλλες επιλογές, εικόνες περισσότερο, βίντεο, ταινίες και σίριαλ που κάνουν δύσκολη την επιλογή.
Και το ραδιόφωνο, ενώ είναι τόσο φιλικό στη χρήση μέσο, μετατρέπεται σε συνοδευτικό παρά κύριο τρόπο ενημέρωσης και ψυχαγωγίας.
Έτσι μοιάζει όλο και πιο δύσκολο να βρεις μπροστά σου τη μουσική. Ή αλλιώς, πρέπει να την ψάξεις περισσότερο μόνος σου πια, να κάνεις την επιλογή. Κι ίσως αυτό να έχει κι ένα ενδιαφέρον.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
