Στο πέρασμα για την Μπελόη πάνω από το Βραδέτο είχαμε πάει πιο νωρίς οπότε δεν συναντήσαμε πολλούς επισκέπτες. Στην επιστροφή όμως, διασταυρωθήκαμε με πολύ περισσότερους. Χαμόγελα και καλημέρες, αφού είναι ευγενικό να απευθύνεσαι σε κάποιον που έρχεσαι πολύ κοντά στο μονοπάτι. Έλληνες και ξένοι, γυναίκες και άντρες. Κι αν δεν ήταν τα αγγλικά η κοινή γλώσσα μίας εύκολης επαφής θα ακούγαμε και ισραηλινά και γαλλικά μαζί με τα ελληνικά. Μία μικρή βαβέλ στα 1400 μέτρα υψόμετρο που όμως λειτουργεί και αφήνει μία ευχάριστη επίγευση γιατί προέρχεται από ανθρώπους με κοινή αγάπη στη φύση.
Κι αυτή η συνάντηση των διαφορετικών ανθρώπων στα βουνά μας είναι μία μοναδική μορφή κοσμοπολιτισμού, ένα πραγματικό παράθυρο στον κόσμο. Για αυτό και είναι και κάτι πολύ παραπάνω από τουρισμός. Δεν είναι θέμα τουριστικής αγοράς και τουριστικής προβολής, ούτε αποτιμώνται όλα με έσοδα και κέρδη.
Άνθρωποι από όλο τον κόσμο κι από όλες τις άκρες της χώρας συναντιώνται στην Πίνδο γιατί έχουν μία κοινή αντίληψη για τη φυσική ζωή και τον σεβασμό, αλλά και την ευχαρίστηση που προκαλεί το περιβάλλον. Είναι ένας τρόπος ζωής, μία αξία τελικά που «μεγαλώνει» τον τόπο μας, που κάνει την Ήπειρο έναν τόπο ζωής, με όσο νόημα έχουν αυτές οι λέξεις.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
