Η μείωση του πληθυσμού της χώρας όπως καταγράφεται μέσα από την απογραφή του 2021 ήταν αναμενόμενη. Έχουν προηγηθεί άλλες στατιστικές όπως για τις γεννήσεις-θανάτους, που έδειχναν τις τάσεις.
Κατά συνέπεια, οι ανακοινώσεις δεν προκάλεσαν την εντύπωση που θα αναλογούσε στη δυναμική των στοιχείων. Το θέμα του δημογραφικού άλλωστε απασχολεί την Πολιτεία ήδη από τη δεκαετία του ’80.
Η Ελλάδα πάντως δεν πρωτοτυπεί εδώ. Η τάση μείωσης των πληθυσμών καταγράφεται στον λεγόμενο δυτικό κόσμο όπως και η τάση αύξησης της συμμετοχής του πληθυσμού σε μεγαλύτερες ηλικίες, που είναι και σε αναλογία με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής. Επίσης συγκεντρώνονται περισσότεροι κάτοικοι σε μεγάλες πόλεις, όπως φαίνεται και με την οριακή αύξηση στον Δήμο Ιωαννιτών.
Οι αναγνώσεις τέτοιων στοιχείων εμπεριέχουν και ιδεολογικές προσεγγίσεις. Η συρρίκνωση του πληθυσμού θεωρείται από κάποιες πλευρές ως εθνικό θέμα όταν το αντιμετωπίζεις υπό το πρίσμα πχ του πόσο στρατό μπορείς να αντιπαραβάλλεις σε γειτονικές χώρες με μεγαλύτερο πληθυσμό.
Περισσότερο πολιτικές είναι οι αναγνώσεις που βλέπουν το πρόβλημα των ασφαλιστικών Ταμείων όταν λιγότεροι νέοι στην αγορά εργασίας καλούνται με τις εισφορές τους να πληρώνουν τις συντάξεις όλο και περισσότερων συνταξιούχων σε βάθος 30 και 40 χρόνων.
Ας κρατήσουμε όμως, την ψυχραιμία μας. Δεν είναι πρόβλημα ο μικρότερος πληθυσμός, ούτε οι μειωμένες γεννήσεις. Μπορεί όμως να δημιουργηθούν προβλήματα όπως είδαμε στην αγορά εργασίας. Ή και στην κοινωνική συνοχή όταν ειδικά στις πόλεις, δεν υπάρχει μία ισορροπία των προσδοκιών όλων των ηλικιακών κατηγοριών.
Είναι η πολιτική συνεπώς που πρέπει να δει λύσεις για την ανάπτυξη σήμερα της οικονομίας, της εργασίας ή της ευημερίας. Οι άνθρωποι πρέπει να είναι πλήρως χειραφετημένοι, αλλά και επαρκώς υποστηριγμένοι από την Πολιτεία ταυτόχρονα ώστε να αποφασίζουν ελεύθερα για το αν και πόσα παιδιά θα ήθελαν να έχουν στην οικογένειά τους.
Από εκεί και πέρα οι πολιτικές στήριξης των οικογενειών και των πολιτών σε πόλεις και χωριά, σε κεντρικά και περιφερειακά σημεία της χώρας, σε νησιά και βουνά, είναι μέρος κάθε σοβαρής κρατικής μέριμνας. Εκεί οφείλουμε να δίνουμε το βάρος.
Του ΦΙΛΗΜΟΝΑ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΥ
