«Έρως ανίκατε μάχαν». Έρωτας ακαταμάχητος είναι ο πιστός σύντροφος ενός ανθρώπου που χαίρει άπειρης εκτίμησης στον καλλιτεχνικό χώρο, του χορογράφου, ηθοποιού και χορευτή Πέτρου Γάλλια. Ένας σύντροφος πανέμορφος που με τη γοητεία του έχει πάρει τα μυαλά όλων των φίλων του -διαδικτυακών και μη.
Αυτό το πλάσμα είναι η λύτρωση του τέλειου χορού, είναι η αγαλλίαση της ζωής, είναι μια γεύση παραδείσου, που με το χιονένιο του θρόισμα κυκλώνει την κάθε μέρα του αγαπημένου Πέτρου Γάλλια.
Ο «Έρωτας», γιατί πώς αλλιώς θα τον έλεγαν, είναι ένας κομψός, μυώδης σκύλος με πανέξυπνη έκφραση και ολογάλανα μάτια. Μονίμως χαρούμενος, ενθουσιώδης και παιχνιδιάρης, είναι δραστήριος, κοινωνικός, τρυφερός, ευαίσθητος και αφοσιωμένος. Επιπλέον του αρέσει και το πιάνο…
Το λευκό με μαύρες βούλες τρίχωμά του αποτελεί σήμα κατατεθέν της φυλής που λέγεται Δαλματίας και την καθιστά μοναδική. Ίχνη του σκύλου Δαλματίας βρέθηκαν σε ελληνικές επιγραφές και σε αιγυπτιακά ανάγλυφα, γι’ αυτό πρόκειται χωρίς αμφιβολία για μια αρχαία φυλή. Το Μεσαίωνα, η φυλή χρησιμοποιήθηκε ως κυνηγόσκυλο, και έγινε εξαιρετικά δημοφιλής ως σκύλος μεταφοράς το 1800. Κατά τη διάρκεια της Ιστορίας, ο Δαλματίας έχει χρησιμοποιηθεί για διάφορους σκοπούς -ως συνοδός στο πυροσβεστικό σώμα αλλά και ως προστάτης αμαξών με άλογα. Μπορούμε επίσης να τον αναγνωρίσουμε σε πίνακες και εκκλησιαστικά χρονικά από τον 16ο ως τον 18ο αιώνα.
Ο Έρωτας γεννήθηκε στο Λονδίνο. Εκεί γνωρίστηκαν ένα ωραίο μεσημέρι, στο Κόβεν Γκάρντεν, με τον Πέτρο. Κι όπως μάς εξομολογείται ο “ευτυχής μπαμπάς”, «ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Υπέκυψα…».
“Είναι πολύ καταφερτζής. Παρορμητικός. Και επίμονος. Στα χάδια. Και πολύ ευγενικός. Είναι πρίγκιπας”, συμπληρώνει με συγκίνηση.
Πέτρο, ποιος είναι ο συγκάτοικός σου;
*Ο συγκάτοικός μου είναι ο μικρός αλητάκος, ο Έρωτας.
Πότε και πώς γνωριστήκατε;
*Ο Έρωτας γεννήθηκε στο Λονδίνο. Είναι το έκτο παιδί της γέννας. Έχει έναν ακόμα αδερφό και τέσσερις αδερφές. Είμαι φίλος με το Νικόλα που έχει τη μαμά του. Έτσι τον είχα δει σε φωτογραφίες και βιντεάκια, από όταν γεννήθηκε. Είχαν περάσει δύο χρόνια από όταν είχε «φύγει» ο πρώτος μου σκυλάκος, ο Ρωμαίος. Είχα πονέσει τόσο πολύ που είχα πει «ποτέ ξανά». Ο Νικόλας όμως, επέμενε να μου χαρίσει αυτό το μικρό κουκλί με τα γαλάζια μάτια, γιατί όπως έλεγε, το είχε στείλει ο Ρωμαίος για να έχω παρεάκι. Ύστερα από δική του επιμονή, συναντηθήκαμε, πρώτη φορά, στο Λονδίνο – ήμουν και εγώ εκεί γιατί δίδασκα σε ένα σεμινάριο – δύο μήνες μετά τη γέννησή του. Ένα μεσημέρι, λοιπόν, δώσαμε ραντεβού με τον Νικόλα και τον μικρό, στο Κόβεν Γκάρντεν. Όταν τον είδα από μακριά να έρχεται, μπομπιράκος, χοροπηδηχτός, κούταβος, κουνάμενος λιγάμενος, ναζιάρης, έμεινα… Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Υπέκυψα…
Σε ποια φυλή ανήκει;
*Είναι Δαλματίας. Με καφέ βούλες και γαλάζια μάτια.
Υπάρχει κάποια ιστορία πίσω από το όνομά του;
*Ναι! Έψαχνα όνομα κάμποσες μέρες. Για την ακρίβεια είχα επιστρατεύσει όλη την παρέα – και τους μαθητές μου – να λένε ιδέες. Τι Ρίτσαρντ, τι Έντουαρντ, τι Έντι, τι Χάουαρντ, τι Ολίβιε… Όλα λονδρέζικα… Τίποτε. Δεν ανταποκρινόταν σε κανένα. Μια μέρα που παίζαμε στο πάρκο, κυλιόταν στο γρασίδι, έκανε τρέλες, νάζια, παλαβομάρες, και του λέω: εσύ δεν είσαι σκυλάκι, εσύ είσαι έρωτας! Ε, αυτό ήταν. Γύρισε αμέσως το κεφάλι του και με κοίταξε κατάματα. Κατάλαβα ότι είχε διαλέξει το όνομά του. Έρωτας…
Τι ηλικία έχει τώρα;
*Είναι τεσσάρων χρονών.
Είχες και παλαιότερα άλλα κατοικίδια;
*Ναι. Είχα τον πρώτο μου μεγάλο έρωτα, τον Ρωμαίο. Ήταν και εκείνος Δαλματίας. Ένα συγκλονιστικό σκυλάκι. Έπαιζε μαζί μου, πρωταγωνιστούσε – σε παραστάσεις. Σε περιοδείες. Ακόμα και στο Μέγαρο Μουσικής.
Τι τίτλο θα έδινες στη συγκατοίκησή σας;
*«Ζώντας με τον Έρωτα!».
Πώς συμπεριφέρεται σε φίλους, επισκέπτες ή άλλα ζώα;
*Είναι πολύ φιλικός με όλους. Ή σχεδόν όλους. Και είναι πολύ χαδιάρης. Όταν σε γνωρίσει σηκώνεται στα δυο του πόδια, ακουμπάει με το πόδι του το σώμα σου και περιμένει να τον χαϊδέψεις. Μετά κάθεται κάπου κοντά και παρακολουθεί τις συζητήσεις. Κάποτε τις σχολιάζει… με διάφορους ήχους, επιδοκιμασίας ή βαρεμάρας… Ή έρχεται και σε ακουμπάει με το πόδι του. Ή το κεφάλι του. Που σημαίνει, έλα αφήστε τώρα τα χαζά και κάντε κάτι πιο όμορφο, ασχοληθείτε μαζί μου… Και με τα άλλα ζώα είναι φιλικός. Τα πάει καλά και με τα γατάκια. Τα κάνει χάζι όταν παίζουν, όταν κυνηγιούνται και τρέχουν. Αλλά δεν του αρέσουν οι φωνές. Όταν ένα σκυλάκι αρχίζει να του γαβγίζει στην αρχή δεν αντιδρά. Μετά χαλιέται. Γυρίζει και φεύγει.
Τι λένε οι φίλοι σου γι’ αυτόν;
*Λένε ότι είναι…. Έρωτας! Νομίζω ότι και οι φίλοι μου είναι ερωτευμένοι μαζί του. Είναι πολύ καταφερτζής. Παρορμητικός. Και επίμονος. Στα χάδια. Και πολύ ευγενικός. Είναι πρίγκιπας.
Έχει ιδιοτροπίες;
*Μμ, δεν θα έλεγα ότι έχει ιδιοτροπίες. Έχει συνήθειες. Πράγματα που του αρέσουν πολύ και άλλα που τα αποφεύγει… Τρελαίνεται για ταξίδια. Του αρέσει να εξερευνά καινούργιες γειτονιές. Νέες πόλεις. Νέα πάρκα. Είναι σουρτούκος. Αλλά και σπιτόγατος. Του αρέσει πολύ η θάλασσα. Και ο ήλιος. Μπορεί να κάθεται συνεχώς ξάπλα στον ήλιο. Α ναι! Είναι και κουτσομπόλης. Κάθεται με τις ώρες και κοιτάζει τον δρόμο από το μπαλκόνι. Του αρέσει να βλέπει τον κόσμο να περνάει. Όταν κάθομαι στο πιάνο έρχεται και κάθεται δίπλα μου με το πηγούνι του στα πόδια μου. Κάθεται έτσι όση ώρα παίζω πιάνο…
Σου κάνει εκπλήξεις;
*Χα χα χα χα… κάθε στιγμή μαζί του είναι και μια έκπληξη!
Πώς θα τον χαρακτήριζες ως προσωπικότητα;
*Είναι πολύ τρυφερός. Αλλά και πολύ «αξιοπρεπής». Όταν θέλει κάτι και του πεις «όχι», σηκώνει το κεφάλι και φεύγει με αξιοπρέπεια. Χωρίς να γίνεται επαίτης… Όταν σηκώνει το κεφάλι, λιώνω… Τον λατρεύω.
Κοιμάστε και μαζί;
*Όχι. Δεν ανεβαίνει ποτέ σε κρεβάτια, καναπέδες, πολυθρόνες κ.λπ. Τον έχω μάθει έτσι, γιατί έχω θέμα με τις τρίχες και τη σκόνη… Αλλά κάθε μέρα περνάμε μαζί χρόνο στα… πατώματα. Παίζουμε. Πειραζόμαστε.
Πώς αισθάνεσαι όταν επιστρέφεις στο σπίτι και σε περιμένει;
*Νιώθω πολύ τυχερός. Και ευγνώμων. Είναι ευχή να σε υποδέχεται η ΑΓΑΠΗ προσωποποιημένη. Με το που ανοίγεις την πόρτα σου να αντικρίζεις αυτή τη φατσούλα. Αυτό το πλασματάκι που σου δείχνει με τον πιο όμορφο και ενθουσιώδη τρόπο το πόσο χαίρεται που σε βλέπει. Και το πόσο του έλειψες…
Όταν έχεις κακή διάθεση, πώς αντιδρά;
*Εξαρτάται… Συνήθως έρχεται και κουρνιάζει δίπλα μου και με κοιτάζει στα μάτια για να καταλάβει τι έχω. ‘Η για να βοηθήσει… Άλλες φορές πάει στο χαλάκι του. Μου δίνει τον χώρο μου, αλλά με παρακολουθεί από εκεί με μάτια άοκνα…
“Οι σκύλοι είναι η επαφή μας με τον παράδεισο. Δεν ξέρουν ούτε κακία ούτε φθόνο ούτε δυσφορία”, σύμφωνα με τον Τσέχο συγγραφέα Μίλαν Κούντερα. Πώς θα το σχολίαζες;
*Μμ, ναι κάτι τέτοιο θα έλεγα και εγώ. Οι σκύλοι, τα ζώα γενικότερα θα έλεγα, είναι ό,τι μας απέμεινε από τον Παράδεισο!
Ποια υπόσχεση θα ήθελες να του δώσεις;
*Θα ήθελα να είμαι άξιος της αγάπης του. Να μπορώ να του δίνω όση αγάπη θέλει. Να περνάμε μαζί όσο περισσότερο χρόνο γίνεται. Να κάνουμε μαζί πολλά ταξίδια που τόσο του αρέσουν. Πολλές χαζομάρες. Να γελάμε. Να είναι χαρούμενος.
Πώς οραματίζεσαι το κοινό σας μέλλον;
*Με πολλά ταξίδια. Πολλές αλητείες. Πολλές σκανδαλιές. Και πολλές πολλές πολλές αγκαλίτσες – αγαπίτσες. Που και οι δυο τις ευχαριστιόμαστε τόσο πολύ. Είμαστε και οι δύο αγκαλίτσες! Και εύχομαι όταν θα έρθει η ώρα του αποχωρισμού, να γίνει ήρεμα και χωρίς πόνο. Για εκείνον. Γιατί για μένα ξέρω… Το έχω ζήσει. Θα είναι αβάσταχτο…
Μία συμβουλή για τους νέους “γονείς” σκύλων;
*Να αφουγκράζονται τα φιλαράκια τους και να καταλάβουν ότι έχουν να κάνουν με αυτόνομες προσωπικότητες. Με πλάσματα που έχουν άποψη, θέλω, ανάγκες, προτιμήσεις. Και να τα σέβονται. Και να τους αφιερώνουν χρόνο. Καθαρό δικό τους χρόνο. Τα ζώα δεν είναι διακοσμητικά στοιχεία. Είναι πλάσματα ζωντανά. Να θέτουν όρια βέβαια, αλλά και να τους δίνουν το χώρο τους. Και να τα αγαπάνε. Απέραντα…
Λίγα λόγια για τον Πέτρο Γάλλια:
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα όπου κι έκανε τις πρώτες του μουσικές και χορευτικές σπουδές. Παρακολούθησε μαθήματα χορού στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και σε σεμινάρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 1993 αποφοίτησε από την Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου.
Ως ηθοποιός και χορευτής συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο, τη Μαρία Χορς, το Θίασο Πορφύρα της Ειρήνης Παπά, το Μιχάλη Κακογιάννη, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, τα Χορικά της Ζουζούς Νικολούδη, το Χοροθέατρο Ροές, το Θέατρο Τέχνης κ.ά. Το 1994 πρωταγωνίστησε στην ταινία «Τέλος Εποχής» του Αντώνη Κόκκινου.
Έχει χορογραφήσει ή σκηνοθετήσει: 96 Θεατρικά Έργα, 41 Όπερες και Οπερέτες, 35 Χοροθεατρικά Έργα, 4 μικτά θεάματα, 3 Κουκλοθέατρα, 10 Έργα με Παιδιά και 8 με Εφήβους, πολλές ποιητικές και μουσικές βραδιές και αφιερώματα, μεταξύ άλλων, για την Fujiwara Opera του Τόκιο, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, το Εθνικό Θέατρο (Κεντρική, Πειραματική, Παιδική Σκηνή), την Εθνική Λυρική Σκηνή (Κεντρική, Παιδική Σκηνή), την Όπερα Δωματίου Αθηνών, το Φεστιβάλ Αθηνών, τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βόλου, Κέρκυρας, Κοζάνης, Κρήτης και Ρούμελης.
Από το 1997 διδάσκει σε σεμινάρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ελεύθερα ή ενταγμένα σε Ευρωπαϊκά προγράμματα. Μεταξύ άλλων, στο Εργαστήρι Ηθοποιών του Εθνικού Θεάτρου (1999-2001), στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιόνιου Πανεπιστήμιου (2008), στο Όπερα Στούντιο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (2009) και στη Θερινή Ακαδημία Όπερας (Όπερα Δωματίου Κέρκυρας / τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιόνιου Πανεπιστήμιου / ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κέρκυρας (2012), στο Centro Sociale di Salerno στο πλαίσιο του προγράμματος “CFP D e per il progetto Quelli che la Danza/ Ra.i.d. Festival” (2014), Dance Days 4 Χανιά (2014), στο Μεταπτυχιακό Τμήμα των Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου / Ναύπλιο (2016, 2017, 2018, 2019, 2020).
Έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις του Χοροθεατρικού Ομίλου του Κολεγίου Αθηνών (1997-2001) και του Μουσικού Ομίλου του Αρσάκειου Τοσίτσειου Ιδρύματος Αθηνών (2006).
Για το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κέρκυρας έχει σκηνοθετήσει: την όπερα του Τζιακίνο Ροσίνι,”La Cambiale di matrimonio” (2008 – στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος Εδαφικής Συνεργασίας Ελλάδα – Ιταλία 2007 – 2013 / “La bottega delle voci – opera dei Giovani”), “Το Καμπιέλο” του Γκολντόνι (2012), τις “ασκήσεις ετοιμότητας” (2013 – “in readiness” στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού προγράμματος La bottega delle voci – centro di produzione teatrale II”), τις βραδιές “κάτω απ’ τον έναστρο ουρανό” (2012 – 2014), τις βραδιές “υπό το φως των κεριών” (2012-2014), τις μουσικές βραδιές “στην Πανσέληνο”(Ιούνιος, Ιούλιος, Αύγουστος, Σεπτέμβριος 2012, 2013, 2014), το έργο του Μπρεχτ “Η Μάνα Κουράγιο και τα παιδιά της” (2014) και τη μαύρη κωμωδία “Λευκή δαντέλα” (2015).
Το 1993 ίδρυσε το Χοροθέατρο Ήρος Άγγελος για το οποίο έχει σκηνοθετήσει και χορογραφήσει τα έργα: Τα Ερωτικά (1993), Εξέδυσάν Με (1995), Λίλιθ (1996), Σαλώμη (1998), Εν Πλω (1999), Έκτοτε (1999), Φαίδρα (2000), Φαίδρα (Νέα εκδοχή-2003), Solitude (2004), Εδουάρδος Β ́ (2005), Εδουάρδος Β ́ (Νέα εκδοχή-2006), A.Y.O.R.: Με δική σου ευθύνη (work in progress -2007), ασκήσεις ετοιμότητας I (2008), ασκήσεις ετοιμότητας II (2008), ασκήσεις ετοιμότητας III (2008), ασκήσεις ετοιμότητας IV (2008), ασκήσεις ετοιμότητας V (2009), ασκήσεις ετοιμότητας V (2010), μνήμες στο νερό (2010), the forbidden city (2011), ασκήσεις ετοιμότητας V (Νέα εκδοχή-2011), ασκήσεις ετοιμότητας VI (2012), ασκήσεις ετοιμότητας VΙI (2013), ασκήσεις ετοιμότητας (Νέα εκδοχή-2014), ρωμαίος + (2014), corpus poeticus I (2015), Αντίνοος (2015), Τα σπίτια που είχα μου τα πήραν (2015), Δες, τα χέρια μου είναι άστρα, είναι πουλιά, είναι θηλιά, είναι αγκαλιά… (2016), Ηρακλής (2016), Άκου έν’ όνειρο, ψυχή μου (2017), Eφωνάξαν ως τ’ αστέρια του Ιονίου τα νησιά (2017), Οδυσσέας Ι – Νόστος (2018), Ορέστης (2018).
Το 2017 σκηνοθέτησε την όπερα του Σπυρίδωνα Ξύνδα “Ο Υποψήφιος” μια παραγωγή της Φιλαρμονικής Εταιρίας Κερκύρας σε συνεργασία με την Χορωδία Κέρκυρας και το μουσικό τμήμα του Ιόνιου Πανεπιστήμιου.
Το 2018 σκηνοθέτησε το έργο “Dust in the wind” με φοιτητές του Ιόνιου Πανεπιστήμιου μια παραγωγή του Συλλόγου “Στήριξη”, την Οπερέτα “Οι Απάχηδες των Αθηνών” του Νίκου Χατζηαποστόλου με την Δημοτική Χορωδία Κέρκυρας “San Giacomo” και την όπερα με παιδιά “Μια πολιτεία χτίζουμε” του Paul Hindemith για την Φιλαρμονική Εταιρία Κερκύρας και το παιδικό τμήμα της Χορωδίας Κέρκυρας.
Το 2019 σκηνοθέτησε την οπερέτα του Νίκου Χατζιαποστόλου “Ο Βαπτιστικός” μια παραγωγή της Φιλαρμονικής Εταιρίας Κέρκυρας σε συνεργασία με την Δημοτική Χορωδία Κέρκυρας “San Giacomo”. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς σκηνοθέτησε τη σουίτα μπαλέτου “Ζορμπάς” του Μίκη Θεοδωράκη, πρώτη φορά σε θεατρική μορφή, για την Φιλαρμονική Εταιρία Μάντζαρος και τη Δημοτική Χορωδία Κέρκυρας “San Giacomo”. Ακόμα, σκηνοθέτησε για τον Πολιτιστικό Όμιλο Κανονίου, την μουσική βραδιά “στο σεληνόφως” καθώς και το δρώμενο “Η Αυτοκράτειρα και ο δάσκαλος. Μια συνάντηση” στον Κήπο των Μουσών του Αχίλλειου για το Πολιτιστικό Σωματείο “Αλμπέρτ Κοέν”. Τον Δεκέμβριο του 2019 σκηνοθέτησε την οπερέτα του Αλέξανδρου Γκρεκ “Μυριέλλα” μια παραγωγή της Φιλαρμονικής Εταιρίας Κερκύρας σε συνεργασία με την Χορωδία Κέρκυρας.
Ακόμα έχει σκηνοθετήσει για τον Γυμναστικό Όμιλο Κέρκυρας τις παραστάσεις: “Όμορφη και παράξενη πατρίδα”(2019) και “Μεσόγειος” (2020)
Το φθινόπωρο του 2020 θα χορογραφήσει για την Όπερα Της Πράγας, την όπερα “Κάρμεν” του Μπιζέ σε σκηνοθεσία του Γκρίσα Αζαγκάροφ.
Είναι μέλος και από το 2011 πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος του Διεθνούς Συμβουλίου Χορού CID της UNESCO. Υπήρξε Αντιπρόεδρος της Γνωμοδοτικής Επιτροπής για τις Σχολές Χορού, μέλος της Επιτροπής Τιμητικών Συντάξεων του Υπουργείου Πολιτισμού και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Κέντρου Θεάτρου και Χορού. Είναι ιδρυτικό μέλος και από το 2002, πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Χορογράφων. Από το 2012 έως το 2015 ήταν Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κέρκυρας.
