Η πλειοψηφία των κατοίκων της χώρας έχει κάνει εμβόλια ή έχει νοσήσει κι αυτό συνιστά μία νέα συνθήκη σε όσα γνωρίζαμε ως και ένα χρόνο πριν. Νομίζω όμως ότι έχουμε περάσει και σε νέα φάση. Όσοι κατέχουν πια τι γίνεται με την πανδημία και παίρνουν μέτρα πρόληψης και προφύλαξης, δείχνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για το πώς θα συνεχίσουν τις ζωές τους και λιγότερο στις εξελίξεις με τα εμβόλια ή τις νέες θεραπείες. Σε ένα βαθμό μοιάζει να υπάρχει ένας κορεσμός στην πολλή, ειδική πληροφόρηση.
Κι αυτό μπορεί να γίνει πρόβλημα αν δεν βρεθούν νέοι τρόποι επικοινωνίας. Γιατί γνώση χρειάζεται όπως χρειάζονται και πολιτικές που να εμπνέουν συλλογικές στάσεις. Η πανδημία αντιμετωπίζεται, όπως μάθαμε πια, ότι το σύνολο της κοινωνίας και της οργανωμένης πολιτείας, συντονίζεται. Εκεί πετυχαίνουν και οι δράσεις και οι καμπάνιες.
Κι εκεί είναι που χρειάζεται να κάνουμε μία σημείωση για το μέλλον, όχι πια για την πανδημία μόνο, αλλά συνολικά για τη δημόσια υγεία. Να μπορούμε να συντονιζόμαστε πάνω σε κοινές πολιτικές για το καλό των πολλών. Ακούγεται κοινότοπο και αυτονόητο, αλλά είναι τελικά, η βάση αν θέλουμε και την υγεία να προστατεύσουμε και την κοινωνική συνοχή να προωθήσουμε.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
