Τι έχει αλλάξει στην εποχή μας, στις μέρες που ζούμε; Λιγόστεψαν κατά πολύ οι καβάτζες, οι εξασφαλίσεις μας. Δεν έχουμε πού να κρυφτούμε, πού να προφυλαχθούμε για να τη γλυτώσουμε από όλες αυτές τις κρίσεις που πέφτουν πάνω στο κεφάλι μας σαν τις ριπές μιας καταιγίδας που δεν καταλαγιάζει ποτέ.
Στην αρχή, το 2009 -2010 ήταν πολλοί εκείνοι που βρέθηκαν κάπως καλύτερα προετοιμασμένοι. Με κάποια λεφτά στην άκρη, κάποιες σίγουρες δουλειές, μία ακίνητη περιουσία ίσως από κληρονομιά. Με τον καιρό όμως άρχισαν και αυτά τα «εφόδια» να μη φτάνουν. Γιατί κρατούσε πολύ η κρίση και λιγόστευαν τα αποθέματα, γιατί μεγάλωναν τα παιδιά και αύξαιναν οι ανάγκες, γιατί άλλαζαν οι ανάγκες. Πολλά γιατί…
Κι όσο πέρναγε ο καιρός γίνονταν ακόμα χειρότερα τα πράγματα. Γιατί οι νέοι ειδικά δεν είχαν καν τα προνόμια των προηγούμενων γενιών. Έβρισκαν χειρότερες δουλειές, δεν είχαν πού να μείνουν, ακυρώνονταν τα όνειρά τους. Μέχρι που ήρθε και η πανδημία και η αλλαγή της οικονομίας του πλανήτη στις μέρες που μοιάζει σαν να έκλεισε όλες τις διόδους.
Ακόμα κι αν δεν είναι πολύ άσχημα τα πράγματα, οι πολλοί νιώθουν ότι μπορεί να γίνουν άσχημα. Κι αυτό που νιώθεις είναι που σε κάνει να σκέφτεσαι. Άσχημες σκέψεις.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
