Τον Μάιο του 2019 ήταν νομίζω που είχαμε παντού γύρω μας υποψηφίους. Είχαν συμπέσει εθνικές εκλογές, αυτοδιοικητικές και ευρωεκλογές, οπότε ήταν πολλοί οι υποψήφιοι. Αλλά και σε άλλες εκλογές ειδικά στις δημοτικές, βλέπουμε να συμμετέχουν πολλοί υποψήφιοι. Κάτι που δεν είναι κακό από μόνο του. Γιατί τη θέλουμε τη συμμετοχή, θέλουμε να συμμετέχει ο κόσμος και να εκτίθεται στον δημόσιο χώρο αναλαμβάνοντας έργο που βοηθά την κοινότητα.
Τώρα βέβαια, μπορεί να τεθεί ένα ερώτημα αν όλοι οι υποψήφιοι είναι ικανοί να αναλάβουν ένα αξίωμα. Τέτοιες όμως, προσεγγίσεις που μοιάζουν εύλογες, αναπαράγουν και απόψεις για την εκπροσώπηση των πολιτών μόνο από τις ελίτ που έχουν την αυτονομία και τις ικανότητες για να διοικούν. Δεν μπορεί όμως η πολιτική να είναι θέμα μόνο των ελίτ.Το αντίθετο, θα πρέπει να εμπλέκει και τους πολίτες που εργάζονται, που δεν έχουν πολύ ελεύθερο χρόνο, που ξέρουν από βιοπορισμό.
Αναρωτιέσαι δε, τι θα κάναμε αν εφαρμοζόταν και το αρχαίο, περί κλήρωσης ανάμεσα στους πολίτες για αξιώματα. Θα ήταν καλύτερα;
Το βασικό για τη δημοκρατία και κατ’ επέκταση και την πολιτική και τις εκλογές, είναι να συμμετέχει ο κόσμος. Κι όχι μόνο θεσμικά, με τις υποχρεώσεις για το πόσους πρέπει να έχει ένα ψηφοδέλτιο, αλλά ουσιαστικά για το πόσοι θέλουν να μπουν στη βάσανο της ψήφισης και όσοι συμμετέχουν ως ψηφοφόροι. Το κλειδί είναι η συμμετοχή.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
