Λέμε λέξεις όπως «οικολογικό αποτύπωμα» και νομίζουμε ότι αφορούν κάτι μεγαλύτερο από εμάς και πέρα από την καθημερινή μας ζωή. Κι όμως, είναι κομμάτι της ζωής μας. Πόσο οικολογικό είναι να πηγαίνουμε αυθημερόν ένα ταξίδι 150 χιλιομέτρων για να κάνουμε ένα μπάνιο στη θάλασσα; Η βενζίνη που καταναλώνουμε, τα όσα αγοράζουμε στην παραλία, τα σκουπίδια μας, είναι ένα κομμάτι αυτού του «αποτυπώματος».
Αλλά τι να κάνουμε κιόλας; Ούτε ένα εξοχικό έχουμε στη θάλασσα, ούτε τον χρόνο των τριών μηνών το καλοκαίρι, ώστε να τα διαθέσουμε για παραθερισμό και να ζήσουμε ας πούμε μία πιο κανονική ζωή. Ένα ρεπό μπορεί να έχουν πολλοί άνθρωποι και λίγα χρήματα να επενδύσουν σε μία εκδρομή στην παραλία. Πώς να το στερήσεις αυτό από κάποιον σκληρά εργαζόμενο;
Για αυτό και γίνεται πολύπλοκη η σχέση της καθημερινότητας, με την εργασία και το περιβάλλον που στην πράξη αλληλοπλέκονται σε συνθήκες στις οποίες πρέπει να ζυγιάζεται το ατομικό με το συλλογικό συμφέρον.
Έτσι όμως ζούμε, πολύπλοκα. Και πρέπει να βρούμε και τρόπους ώστε και οι πολιτικές αντιμετώπισης των προβλημάτων να ανταποκρίνονται σε τέτοιες πολυπλοκότητες και να δίνουν λύσεις και προοπτικές.
Γράφει ο ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
