Και για την παραχώρηση του στρατοπέδου Βελισσαρίου, όπως και για την αξιοποίηση του πάρκου Πυρσινέλλα είναι αυτονόητο, ότι θα υπάρξουν εξελίξεις το επόμενο διάστημα…
Το ποιες θα είναι αυτές όμως δε θα καθοριστούν μόνο από το τι θέλει η κεντρική διοίκηση, αλλά και από τον τρόπο με τον οποίο θα το διεκδικήσει η τοπική κοινωνία και δη ο δήμος Ιωαννιτών…
Για το πάρκο Πυρσινέλλα καταλαβαίνουμε τον προβληματισμό της δημοτικής αρχής σχετικά με τη διαχείριση και την κάλυψη των δαπανών μετά την ανάπλαση…
Εκείνο που εμάς μας φαίνεται κάπως πρώιμο, είναι να συζητάμε σήμερα, ένα χρόνο πριν την ολοκλήρωση του έργου, για το ενδεχόμενο να βάλουμε στο πάρκο Πυρσινέλλα κάποιον ιδιώτη διαχειριστή και εκτός του καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος…
Ακούσαμε με προσοχή τον δήμαρχο κ. Μπέγκα να λέει πως είναι μεγάλη η δαπάνη για τη συντήρηση, την καθαριότητα και τη φύλαξη του πάρκου για να την αναλάβει ο δήμος με την υπηρεσία Πρασίνου…
Και το ερώτημα είναι το εξής. Έχει κάποια συγκεκριμένη μελέτη η δημοτική αρχή, για το συγκεκριμένο έργο;
Ξέρει για παράδειγμα πόσο θα κοστίσει η συντήρηση του πρασίνου και η καθαριότητα; Και στο κάτω – κάτω της γραφής είτε το έχει είτε όχι, γιατί δεν κάνει αυτό που έκανε με την αποκομιδή τις Κυριακές σε συγκεκριμένα σημεία της πόλης;
Να απευθυνθεί σε «φίλους» που θα κάνουν υπό τη μορφή δωρεάς – προσφοράς – χορηγίας την αποκομιδή…
Εκτός κι αν το συζητάμε από τώρα, διαμορφώνοντας ένα κλίμα συγκεκριμένο ώστε όταν έρθει η ώρα να πούμε με συνοπτικές διαδικασίες, ότι το πάρκο θα το διαχειρίζεται καλύτερα κάποιος ιδιώτης…
Αλλά είναι τόσο μπλεγμένη αυτή η ιστορία – και όχι μόνο λόγω της εμπλοκής του Ταμείου Ανάκαμψης – που θεωρούμε αδύνατο να δούμε κάποιον ιδιώτη να αναλαμβάνει επιπλέον ρόλο στο πάρκο πέραν αυτού του ενοικιαστή του καταστήματος…
Για το στρατόπεδο Βελισσαρίου ωστόσο, μας ξενίζει η στάση της δημοτικής αρχής, ότι έχει απέναντί της έναν δύσκολο διαπραγματευτή, το Ταμείο Εθνικής Άμυνας δηλαδή και πως ούτε λίγο ούτε πολύ, θα πρέπει να χαμηλώσει τον πήχη των προσδοκιών…
Από τη στιγμή που μιλάμε εδώ και ενάμιση χρόνο σε μία διαφορετική βάση, αυτή που έδωσε ο Πρωθυπουργός με την δέσμευσή του για παραχώρηση ολόκληρου του στρατοπέδου στον δήμο Ιωαννιτών δεν υπάρχει κανείς απολύτως λόγος να συζητάμε εμείς για «εκπτώσεις»…
Από την πρώτη στιγμή λέγαμε κι εμείς ότι η υπόθεση της παραχώρησης είναι εξαιρετικά δύσκολη, ακόμη και αφού ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε στο αναπτυξιακό συνέδριο των Ιωαννίνων την πρόθεση συνολικής παραχώρησης του στρατοπέδου στον δήμο…
Η βάση όμως της συζήτησης και της διεκδίκησης του στρατοπέδου σήμερα δε μπορεί να είναι ούτε το 62% που είχε συμφωνηθεί επί διοίκησης Γκόντα, ούτε το «δώστε ό,τι προαιρείσθε» που λέει η δημοτική αρχή Μπέγκα…
Για τον δήμο Ιωαννιτών, η μοναδική βάση συζήτησης θα πρέπει να είναι η Πρωθυπουργική δέσμευση και τίποτε άλλο…
Και ένα ερώτημα επίσης απλοϊκό. Καλά, οι προηγούμενοι – όχι επί Ελισάφ, αλλά επί Παπαγεωργίου – έκαναν ή δεν έκαναν ό,τι μπορούσαν στο θέμα της παραχώρησης του στρατοπέδου… Μας τελείωσαν όμως αυτοί πριν από 13 μήνες…
Σε αυτό το διάστημα από 1η Ιανουαρίου μέχρι και σήμερα, έκανε κάποια επαφή η δημοτική αρχή για το στρατόπεδο Βελισσαρίου και αν ναι, με ποιον και σε ποιο πλαίσιο;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ