Σύμφωνα με ένα ανέκδοτο που κυκλοφορεί τις τελευταίες ημέρες, γίνονται προσπάθειες προς τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες να πάρουν έναν αριθμό Ελλήνων ακροδεξιών, αλλά κανείς δεν τους δέχεται! Είναι μία αντιστροφή της γνωστής ρήσης «όποιος θέλεις τους πρόσφυγες, ας τους πάρει σπίτι του».
Τι είναι όμως ακροδεξιό; Πέραν των ακραίων που επιτίθενται με βία σε πρόσφυγες και διαπράττουν αδικήματα αρμοδιότητας του ποινικού δικαίου, είναι ακροδεξιά πολιτική, να ισχυρίζεσαι ότι «δεν υπάρχουν οι πρόσφυγες» και ότι «δεν έχουν ατομικά δικαιώματα». Και γίνεται ακροδεξιά πολιτική, όταν τους απομονώνεις, τους διαχωρίζεις και παραβιάζεις τα βασικά τους ανθρώπινα δικαιώματα στη στέγη, την τροφή ή την εκπαίδευση.
Η Ελλάδα είναι μία από τις ευρωπαϊκές χώρες που δεν ασκεί ακροδεξιές πολιτικές και στηρίζει τους πρόσφυγες. Όχι όμως με έναν ολοκληρωμένο τρόπο που να επιτρέπει εντέλει και την ανάπτυξη νέων πολιτικών, κυρίως στην ένταξη των ανθρώπων που θα επιτρέπει τελικά και την επίλυση των προβλημάτων που δημιουργούνται από τον μεγάλο αριθμό προσφύγων, κυρίως μετά την έναρξη του εμφυλίου στη Συρία και τα εκατομμύρια της προσφυγιάς στο δρόμο. Και φαίνεται ότι τελικά και η Ευρώπη ολόκληρη μοιάζει να έχει κολλήσει, να μην προσπαθεί να βρει άλλους δρόμους.
Και με άλλες ευκαιρίες το έχουμε ξαναπεί, η έναρξη μίας νέας πολιτικής θα γίνει μόνο όταν όλες οι πλευρές αποδεχτούν τη ρεαλιστική κατάσταση, την πραγματικότητα. Πρώτον, οι πρόσφυγες δεν θα φύγουν, δεν θα μείνουν σε φυλακές, δεν θα εξαφανιστούν, άρα δεν μπορεί να «κλείσει το θέμα» όπως λένε κάποιες πολιτικές δυνάμεις. Δεύτερον, οι πρόσφυγες πρέπει να αποδεχθούν ότι θα μείνουν εκεί που έχουν καταφύγει γιατί αυτό επιβάλλει, καλώς ή κακώς, η Συνθήκη του Δουβλίνου. Κατά συνέπεια θα πρέπει να αναζητήσουν τον δρόμο τους στην εκπαίδευση ή την εργασία με τη συνδρομή προφανώς και της χώρας αποδοχής. Τρίτον, η Ευρώπη στο σύνολό της έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει τους πρόσφυγες και πρέπει να βρει συλλογικές λύσεις ώστε να μην επιβαρύνεται υπέρμετρα καμία χώρα και κυρίως οι χώρες υποδοχής στο Νότο. Αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστεί νέα μοντέλα και όχι μόνο επικέντρωση στη δημιουργία ζωνών φύλαξης στα απώτατα σύνορα- γιατί έτσι γεννήθηκε η Μόρια.
Και τέταρτον όσο κι αν στην Ελλάδα, θα πρέπει να υπάρξει συνεννόηση και με την Τουρκία γιατί φιλοξενεί μεγάλο αριθμό προσφύγων, οι οποίοι προφανώς και αυτοί δικαιούνται εκεί που έχουν φτάσει τα ανάλογα δικαιώματα όσους πέρασαν στην Ευρώπη. Αν καταφέρει η ΕΕ μία συμφωνία για ειδική σχέση με την Τουρκία όπως συζητείται, που θα περιλαμβάνει και το προσφυγικό, θα είναι μεγάλη βοήθεια και για την Ελλάδα.
Η αποδοχή της πραγματικότητας, η επιλογή ρεαλιστικών πολιτικών ένταξης , η συμμετοχή των Δήμων και των τοπικών κοινωνιών και η ευρεία χρηματοδότηση των δράσεων από τα ευρωπαϊκά ταμεία, είναι ένα πλέγμα που επιτρέπει την αντιμετώπιση των προσφύγων ως φορείς δικαιωμάτων όπως όλοι οι άνθρωποι και τους δίνει και σε αυτούς επιλογές στη ζωή τους. Μέχρις τουλάχιστον γίνει δυνατή η απομείωση των παραγόντων που προκαλούν εμφυλίους, πολέμους και πλήγματα στους ανθρώπους σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Και είναι ένα πλέγμα που κόβει υτα βασικά επιχείρηματα της ακροδεξιάς ότι οι πρόσφυγες δεν έχουν δικαιώματα και ότι είναι δυνατόν να σηκωθούν τείχη μέσα στις πόλεις και τον τόπο που να διαχωρίζει τους ανθρώπους. Την εποχή των στρατοπέδων συγκέντρωσης ο ανθρώπινος πολιτισμός αποφάσισε να την αφήσει στο παρελθόν.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
