Τις τελευταίες ημέρες και μόνο έγινε αντιληπτό, ότι ο Έλληνας πολίτης που δεν ανήκει σε κάποια ειδική κατηγορία, δεν έχει εξασφαλίσει ημερομηνία για τον εμβολιασμό του μέσα στο 2021. Κι αυτό γιατί δεν έχουν εξασφαλιστεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και τα αντίστοιχα εμβόλια.
Αυτή η κατάσταση αβεβαιότητας, έρχεται σε αντίφαση με δύο καταστάσεις. Η πρώτη είναι η αισιοδοξία με την οποία κάλυπτε το εγχείρημα του εμβολιασμού ήδη από τις αρχές φθινοπώρου η κυβέρνηση. Με αλλεπάλληλες δηλώσεις δίνονταν η αίσθηση ότι όλα πάνε καλά, ότι όλα θα είναι έτοιμα. Κι έρχεται η στιγμή που σου ανακοινώνουν ένα πρόγραμμα εμβολιασμού που περιγράφει τα πάντα εκτός από το δικό σου ραντεβού. Το δικό σου και μερικών εκατομμυρίων ακόμα.
Η δεύτερη κατάσταση είναι το αντιεμβολιαστικό κίνημα. Έχει μεγεθυνθεί υπερβολικά η άρνηση αλλά και οι επιφυλάξεις που εκφράζουν κάποιοι, χωρίς όμως να έχει μελετηθεί και το μέγεθος του φαινομένου. Γιατί άλλο είναι ένας αρνητής της επιστήμης και πιστός των συνωμοσιολογικών θεωριών και άλλο ο σκεπτικιστής για την πρωτοκαθεδρία της εμπορικής αγοράς σε ένα θέμα δημόσιας Υγείας. Όπως όμως κι αν προσδιορίσεις ή μετρήσεις όλον αυτόν τον ανομοιογενή χώρο, αυτό που αποδείχτηκε τις τελευταίες ημέρες είναι ότι υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για το εμβόλιο και μεγάλη ζήτηση για τον εμβολιασμό.
Άρα δεν είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο η άρνηση, αλλά η διαθεσιμότητα των εμβολίων.
Είχαμε περιγράψει από τη στήλη και παλιότερα, αυτό το αίσθημα αισιοδοξίας και τη δυναμική που θα δώσει από μόνος του ο εμβολιασμός. Ο πολύς κόσμος πείθεται ακριβώς γιατί βλέπει ότι υπάρχει το εμβόλιο και γιατί καταλαβαίνει ότι η μόνη λύση που έχει για να βγει έξω και να επιστρέψει στη ζωή του είναι ο εμβολιασμός. Αυτό ακριβώς περιγράφεται ως αυξημένη ζήτηση έναντι μικρής προς το παρόν προσφοράς.
Τι έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση; Προφανώς δεν είναι δική της ευθύνη η αδυναμία της ΕΕ να εξασφαλίσει εμβόλια για όλους. Είναι όμως και δική της ευθύνη να εξηγήσει με απλά και απτά στοιχεία την κατάσταση, χωρίς επικοινωνιακές τακτικές, επιχειρήσεις τύπου προστατεύουμε την έλευση του μικρού βαν, προβάλλουμε τα στελέχη μας που εμβολιάζονται και υπονομεύουμε τους κομματικούς μας αντιπάλους που προτιμούν τη φωτογράφιση αντί της τηλε-κάμερας. Αυτά είναι για προεκλογικές καμπάνιες.
Αντίθετα, ο πρωθυπουργός μαζί με άλλους ηγέτες οφείλουν να θέσουν το θέμα της επάρκειας στην ΕΕ κεντρικά και να γίνουν άμεσες κινήσεις εφοδιασμού. Αν οι εταιρίες δηλώσουν αδυναμία- που δεν είναι παράλογο- να βγει ένα ξεκάθαρο πρόγραμμα εμβολιασμού ώστε να ξέρουν όλοι μέχρι πότε ακριβώς θα τηρούν τα μέτρα. Τον Σεπτέμβριο, τον Σεπτέμβριο, αλλά με πρόγραμμα. Και το κυριότερο να υπάρξει σαφές χρονοδιάγραμμα για την ενίσχυση των νοσοκομείων με προσλήψεις και εξοπλισμό, μέριμνα για τους ασθενείς που μένουν σπίτι, εξασφάλιση ότι θα υπάρχουν πολιτικές για να μειώνεται η μετάδοση, όπως και η θνησιμότητα. Και στη συνέχεια οδικός χάρτης για την έξοδο της οικονομίας από την κρίση και τη στήριξη των επιχειρήσεων και των εργαζομένων. Περνάει η Πρωτοχρονιά, περνάνε και τα Φώτα, άντε στις 10 Ιανουαρίου θα πρέπει να υπάρξουν ανακοινώσεις για όλα αυτά, ώστε να περάσουμε από τα ευχολόγια στην πραγματική πολιτική.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
