Η χλωρίδα επεκτείνεται γύρω από το Έβερεστ και στην περιοχή των Ιμαλαΐων, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Επιστήμονες χρησιμοποίησαν στοιχεία από δορυφόρο για να μετρήσουν την έκταση της βλάστησης σε αυτή την αχανή περιοχή. Λίγα είναι γνωστά για αυτά τα απομακρυσμένα και δυσπρόσιτα οικοσυστήματα, που αποτελούνται κατά κύριο λόγο από θάμνους και χορτάρια, κάτω από το εποχικό χιόνι. Η νέα μελέτη αποκάλυψε ότι η χλωρίδα καλύπτει 5-15 φορές μεγαλύτερη έκταση από ότι οι μόνιμοι παγετώνες και το χιόνι.
Χρησιμοποιώντας στοιχεία από το 1993 έως το 2018, από τους δορυφόρους της NASA, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Έξετερ κατέγραψαν μικρές αλλά σημαντικές αυξήσεις στην κάλυψη της βλάστησης, σε τέσσερις κατηγορίες υψόμετρου, από τα 4.150 μ. έως τα 6.000 μ. από το επίπεδο της θάλασσας.
Τα αποτελέσματα διέφεραν ανάλογα με το υψόμετρο και τις περιοχές και η ισχυρότερη τάση αύξησης της κάλυψης της βλάστησης εντοπίστηκε στα 5.000-5.500 μέτρα. Γύρω από το Έβερεστ οι επιστήμονες διαπίστωσαν σημαντική αύξηση της χλωρίδας και στις τέσσερις κατηγορίες υψόμετρου.
Αν και η έρευνα δεν εξέτασε τους λόγους αυτής της αλλαγής, τα αποτελέσματα συμβαδίζουν με το μοντέλο που δείχνει μια μείωση στις περιοχές που η θερμοκρασία είναι πολύ χαμηλή για να αναπτυχθεί βλάστηση, εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Άλλη έρευνα έδειξε ότι τα οικοσυστήματα των Ιμαλαΐων είναι εξαιρετικά ευάλωτα στις αλλαγές της χλωρίδας εξαιτίας του κλίματος.
«Έχει γίνει μεγάλη έρευνα για το λιώσιμο των πάγων στην περιοχή των Ιμαλαΐων, όπως η μελέτη που έδειξε ότι ο ρυθμός απώλειας του πάγου διπλασιάστηκε μεταξύ 2000 και 2016», δήλωσε η δρ. Κάρεν Αντερσον, του Ινστιτούτου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας του Έξετερ. «Είναι σημαντικό να παρακολουθήσουμε και να κατανοήσουμε την απώλεια πάγων στα σημαντικά ορεινά συστήματα, αλλά τα οικοσυστήματα σε αυτές τις περιοχές καταλαμβάνουν πολύ μεγαλύτερες εκτάσεις από ότι το χιόνι και ο πάγος και γνωρίζουμε πολύ λίγα για αυτά και το πώς περιορίζουν τα αποθέματα νερού», εξήγησε η δρ. Αντερσον.
«Χιόνι πέφτει και λιώνει εκεί εποχιακά και δεν γνωρίζουμε τι αντίκτυπο θα έχει η αλλαγή της χλωρίδας σε αυτό τον κύκλο του νερού, που είναι ζωτικής σημασίας, γιατί αυτή η περιοχή τροφοδοτεί τα δέκα μεγαλύτερα ποτάμια της Ασίας», συμπλήρωσε. Αξίζει να σημειωθεί ότι η περιοχή Χίντου Κους, ή Ινδοκαύκασος, περιλαμβάνει εδάφη 8 χωρών- από το Αφγανιστάν ως τη Μιανμάρ- όπως και ότι περισσότεροι από 1,4 δισ. άνθρωποι εξαρτώνται από το νερό που προέρχεται από εκεί.
Ακόμη, δεν είναι γνωστό πώς η μεγαλύτερη βλάστηση μπορεί να επηρεάσει τα αποθέματα νερού, όμως ανάλογες μελέτες για ενίσχυση της χλωρίδας στην Αρκτική έδειξαν ότι τα φυτά απορροφούσαν περισσότερο πως και θέρμαιναν το έδαφος. «Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε άσχημα νέα για τα Ιμαλάια», δήλωσε η δρ. Αντερσον, εξηγώντας ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να σημαίνει ταχύτερο λιώσιμο του χιονιού και υψηλότερο κίνδυνο για πλημμύρες.
Αυτή η εκδοχή δεν αποτελεί βεβαιότητα, αφού στη μόνη ανάλογη μελέτη που έχει γίνει στην περιοχή- στο Θιβέτ- διαπιστώθηκε ότι στην πραγματικότητα τα φυτά δεν προκαλούσαν θερμότητα, αλλά το αντίθετο. «Δεν γνωρίζουμε πολλά για την περιοχή και πρέπει να στρέψουμε εκεί την προσοχή της έρευνας, εξαιτίας της σημασίας των αποθεμάτων νερού», τόνισε η δρ. Αντερσον.
