Κατά πώς φαίνεται και με τον νέο νόμο δεν πρόκειται να βρούμε άκρη για την αντιμετώπιση του προβλήματος με τα αδέσποτα. Δεν υπάρχει συναίνεση και σύνθεση απόψεων, αλλά μάλλον δεν υπάρχει και θέληση από όλες τις πλευρές για να λυθεί το θέμα. Άλλωστε αν αγαπούσαμε τόσο τα ζώα όσο λέμε δεν θα τα παρατούσαμε και στους δρόμους.
Έχουμε δηλαδή ουσιαστικότερα ζητήματα νοοτροπίας και αντιλήψεων να λύσουμε και όχι τόσο τα προβλήματα με το μητρώο καταγραφής ή το κόστος διατήρησης του DNA του ζώου.
Πώς γίνεται όμως να λυθούν τόσο ουσιαστικά ζητήματα αν δεν μπορούν να λυθούν πιο ελαφριά και θέματα διαχείρισης;
Πρόκειται για μία αντίφαση ενδεικτική της έλλειψης εκσυγχρονισμού της διοίκησης της χώρας αλλά και έλλειψη συνείδησης του πολίτη, θεσμικής αντίληψης.
Γιατί όταν έχεις τόσα αδέσποτα ζώα αφενός πρέπει να τους βρεις στέγη και αφετέρου να μην επιτρέπεις το φαινόμενο της εκδίωξης του ζώου από το σπίτι. Όσο δεν λύνουμε αυτό το δίπολο του προβλήματος ή δεν το αντιμετωπίζουμε σαν πρόκληση, θα αποτυχαίνουν όλοι οι νόμοι.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
