Το πρώτο σύστημα κινητής τηλεφωνίας παρουσιάστηκε στις 17 Ιουνίου 1946.
Όλοι σήμερα θεωρούν δεδομένα τα κινητά τηλέφωνα, όμως η τελειοποίηση αυτής της τεχνολογίας, που έμοιαζε κάποτε επιστημονική φαντασία, χρειάστηκε δεκαετίες προσπαθειών από χιλιάδες επιστήμονες, μηχανικούς και στελέχη εταιρειών.
Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η κινητή τηλεφωνία ήταν εφεύρεση της δεκαετίας του 1980 ή ’90.
Κι όμως, το πρώτο σύστημα κινητής τηλεφωνίας παρουσιάστηκε πριν από 75 χρόνια, στις 17 Ιουνίου 1946. Οι συσκευές προορίζονταν για εταιρικά αυτοκίνητα και καταλάμβαναν το μεγαλύτερο μέρος του πορτμπαγκάζ, καθώς ζύγιζαν 40 ολόκληρα κιλά.
Η υπηρεσία, διαθέσιμη μόνο σε μεγάλες πόλεις και αυτοκινητοδρόμους των ΗΠΑ, συγκέντρωσε 5.000 πελάτες μέσα σε δύο χρόνια, αναφέρει στο The Conversation ο Ντάνιελ Μπλις, ηλεκτρολόγος μηχανικός του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Αριζόνα.
Πέρασαν 27 χρόνια, ως το 1973, μέχρι να παρουσιαστούν τα πρώτα κινητά τηλέφωνα χειρός από τη Motorola, η οποία έγινε αργότερα ένας από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές κινητών.
Η πρώτη κλήση από κινητό πραγματοποιήθηκε στις 3 Απριλίου 1973 από τον υπάλληλο της Motorola Μάρτιν Κούπερ.
Ακόμα 30 χρόνια πέρασαν από τότε μέχρι να αποκτήσει κινητό ο μισός αμερικανικός πληθυσμός στις αρχές του 21ου αιώνα.
Μια κοινή τάση στην εξέλιξη πρακτικά όλων των ηλεκτρονικών συσκευών είναι η σμίκρυνση. Οι ραδιοπομποί, οι επεξεργαστές και οι μπαταρίες των σημερινών κινητών είναι οι απόγονοι εξαρτημάτων που είχαν αρχικά απαγορευτικά μεγάλο μέγεθος.
Απαραίτητη ήταν εξάλλου η δημιουργία υποδομών με σταθμούς βάσης. Οι πρώτες υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας βασίζονταν σε λιγοστούς ραδιοπύργους, οπότε όλοι οι συνδρομητές σε κάθε μεγάλη πόλη χρησιμοποιούσαν τον ίδιο σταθμό βάσης, ένας περιορισμός που δυσκόλευε τις κλήσεις.
Το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1980 με την ανάπτυξη των κυψελωτών (ή κυψελοειδών) δικτύων, τα οποία χρησιμοποιούν πολλές, μικρότερες κεραίες και αυξάνουν τον αριθμό των συνδρομητών που εξυπηρετούνται ταυτόχρονα.
Χρειάστηκε σχεδόν ένας αιώνας επενδύσεων από κυβερνήσεις και εταιρείες για την τελειοποίηση των κινητών. Και ένα σημαντικό μέρος της χρηματοδότησης προήλθε από τον αμερικανικό στρατό.
Η ανάγκη προέκυψε τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο για την επικοινωνία στρατευμάτων που βρίσκονταν στο πεδίο. Η Motorola ανέπτυξε τότε το SRC-536 Ηandie Talkie, το οποίο χρησιμοποιήθηκε από τις αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις. Ήταν ένας πομποδέκτης σε σχήμα τηλεφώνου, αρκετά μικρός για να τον κρατά κανείς στο χέρι.
Σημαντικό ρόλο έπαιξε και η DARPA, η αμερικανική Υπηρεσία Προηγμένων Ερευνητικών Προγραμμάτων Άμυνας, περισσότερο γνωστή για το ρόλο της στην ανάπτυξη των τεχνολογιών του Διαδικτύου και της αναγνώρισης φωνής. Η DARPA επένδυσε σε αλγορίθμους για τη μετατροπή του ήχου σε ηλεκτρικά σήματα, επεξεργαστές, μεθόδους σμίκρυνσης και άλλες παραμέτρους των κινητών τηλεφώνων.
Έκτοτε η εξέλιξη της τεχνολογίας συνεχίστηκε και μας έφερε σήμερα στα δίκτυα πέμπτης γενιάς, το γνωστό πλέον 5G, το οποίο υπόσχεται να αυξήσει θεαματικά την ταχύτητα μεταφοράς δεδομένων και να ανοίξει το δρόμο για το λεγόμενο Διαδίκτυο των Πραγμάτων, ένα Διαδίκτυο που δεν θα εξυπηρετεί μόνο ανθρώπους αλλά και κάθε είδος μηχανές.
