Ο μεγαλύτερος γλύπτης του 20ου αι. ήταν γέννημα-θρέμμα ενός αρχαϊκού κόσμου. Μέγας γητευτής των γυναικών, αλλά και της πέτρας, έδωσε στην τέχνη του πνευματικό χαρακτήρα. Γράφει ο Γιώργος Κωνσταντινίδης.

Ένας από τους μύθους που κατατρέχει τη σημερινή Θεσσαλονίκη είναι αυτός της «ερωτικής πόλης» Πρόκειται για μια πεποίθηση-ταμπού, που οι ρίζες της χάνονται στα βάθη των αιώνων.

Γεννήθηκα στην Καισαριανή το 1928. Οι γονείς μου ήτανε Μικρασιάτες. Η μητέρα μου ήρθε το ’22 μαζί με τους πρόσφυγες, ήρθε μόνη της εδώ με διάφορους πατριώτες και γνωστούς. Έφυγε από το χωριό, το Μπαϊντίρι, πήγε στη Σμύρνη, απ' ό,τι μου έλεγε, κρυβόντουσαν από το ένα σπίτι στο άλλο, μετά έπιασε φωτιά...  

Μια Δούκισσα που ουδεμία σχέση είχε με τις άλλες είχε την τιμή να γνωρίσει η Ελλάδα, σε μία εποχή που η χώρα μαχόταν για την απελευθέρωση και την ανεξαρτησία της.

Είκοσι έξι χρόνια μετά τον θάνατό της, δεν την έχει ξεχάσει κανείς. Ηθοποιός, ακτιβίστρια, πολιτικός, μία από τις σημαντικότερες Ελληνίδες του 20ου αιώνα. Σαν σήμερα έφυγε η υπέροχη Μελίνα Μερκούρη.

Ένα παλαιότερο αφιέρωμα του Φιλήμονα Καραμήτσου για τον βομβαρδισμό του στρατιωτικού νοσοκομείου Ιωαννίνων στη Ζωσιμαία Ακαδημία τον Απρίλιο του 1941