Ο πόλεμος των σκιών σε σκηνοθεσία Ζαν-Πιέρ Μελβίλ (L΄ Armée des Ombres) στον Πολιτιστικό Πολυχώρο «Δ. Χατζής»
Οι Κυριακές στο Πανί, ο χειμερινός κύκλος προβολών κινηματογραφικών ταινιών, του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Ιωαννιτών προβάλλουν την Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2021 και ώρα 20:30, στον Πολιτιστικό Πολυχώρο «Δ. Χατζής», στο πλαίσιο του αφιερώματος «Ιστορίες από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο», την ταινία «Ο πόλεμος των σκιών» σε σκηνοθεσία Ζαν-Πιέρ Μελβίλ (L΄ Armée des Ombres, 1969, διάρκεια: 145΄).
Παίζουν: Λίνο Βεντούρα, Σιμόν Σινιορέ, Ζαν Πιέρ Κασέλ, Σeρζ Ρετζιαμί, Πωλ Μερίς.
Στη Γαλλία, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, παρακολουθούμε τη ζωή, τις ημέρες και τη δράση μιας αντιστασιακής οργάνωσης απλών Γάλλων πατριωτών, μεταξύ των οποίων υπάρχει και μια γυναίκα (Σιμόν Σινιορέ).
Το σενάριο βασίζεται στο μυθιστόρημα του ακαδημαϊκού Ζοζέφ Κεσσέλ. Η ταινία κέρδισε τρία βραβεία από ενώσεις Αμερικανών κριτικών κινηματογράφου. Αφηγείται την ιστορία μιας ομάδας Γάλλων αντιστασιακών κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής. Ο Μελβίλ, όμως, διαχειρίζεται το θέμα με τέτοιο τρόπο ώστε του δίνει τη δομή του νουάρ και την ενασχόληση με ηθικά διλήμματα. Μια ταινία που δεν έχει να κάνει με τη δράση της αντίστασης ενάντια στον εχθρό αλλά με τον αγώνα για την επιβίωση της ύπαρξης της ίδιας της αντίστασης. Ο εχθρός δεν είναι οι Γερμανοί αλλά ο κίνδυνος να ξεσκεπαστεί η ταυτότητα των αντιστασιακών. Ένας εχθρός αόρατος αλλά πολύ πιο απειλητικός. Η δράση δεν επικεντρώνεται στα σαμποτάζ αλλά στην εναγώνια και συνεχή κίνηση να καλύψουν τα ίχνη τους ώστε να παραμείνουν στις σκιές.
Τίποτα δεν είναι υπεράνω αυτού και όλα θυσιάζονται σε αυτό το καθήκον. Όλοι ξέρουν ότι θα πεθάνουν με ψεύτικα ονόματα και δεν πρόκειται κανένας να μάθει τίποτα.
Ο ίδιος ο Μελβίλ είχε λάβει ενεργό μέρος στην αντίσταση και ήξερε πολύ καλά πως να αποτυπώσει αυτό το οξύμωρο συναίσθημα της ελπίδας και του φαταλισμού στο πανί.
Ο Ζαν-Πιέρ Μελβίλ (17 Οκτωβρίου 1917 – 2 Αυγούστου 1973), όταν επέστρεψε από τον πόλεμο, ζήτησε άδεια για να γίνει βοηθός σκηνοθέτη αλλά απορρίφθηκε. Χωρίς αυτή την υποστήριξη, αποφάσισε να παράγει τις ταινίες του με τα δικά του μέσα και συνέχισε να χρησιμοποιεί το Μελβίλ ως το καλλιτεχνικό του όνομα. Έγινε ανεξάρτητος κινηματογραφιστής και είχε το δικό του στούντιο, στο Παρίσι.
Ήταν γνωστός για τις μινιμαλιστικές δραματικές αστυνομικές ταινίες του, όπως «Ο Χαφιές», (1962), «Ο Δολοφόνος με το Αγγελικό Πρόσωπο» (1967) και «Ο Κόκκινος Κύκλος» (1970) με πρωταγωνιστές μεγάλους ηθοποιούς, όπως ο Αλέν Ντελόν, ο Ζαν Πολ Μπελμοντό και ο Λίνο Βεντούρα.
Έχοντας επιρροές από τα φιλμ νουάρ του Χόλυγουντ του 1940, ο Μελβίλ χρησιμοποίησε αξεσουάρ όπως τα όπλα, τα ρούχα (παλτά) και τα καπέλα για να διαμορφώσει μια χαρακτηριστική εμφάνιση στις ταινίες του.
Η ανεξαρτησία του Μελβίλ και η «αναφορά» του κινηματογραφικού του στυλ (ήταν ένας από τους πρώτους Γάλλους σκηνοθέτες που χρησιμοποίησαν τακτικά τις πραγματικές τοποθεσίες) είχαν σημαντική επιρροή στο γαλλικό κινηματογραφικό κίνημα του Νέου Κύματος.
