Τι λένε οι επιστήμονες για το περπάτημα της οικογένειας Ούλας
Κανένα από τα πέντε παιδιά της οικογένειας Ούλας δεν πήγε ποτέ στο σχολείο, αλλά έχουν μάθει αρκετά κουρδικά, καταφέρνοντας έτσι να επικοινωνούν με την οικογένειά τους. Άλλωστε, για περισσότερες από δύο δεκαετίες, η ύπαρξη της οικογένειας κρατήθηκε κρυφή και μόνο λίγοι γνώριζαν για τη σπάνια, άγνωστη πάθηση, καθώς όλοι είχαν ορκιστεί μυστικότητα.
Η ύπαρξη της οικογένειας Ούλας καθώς και η ιδιαιτερότητα στο περπάτημα των μελών της έγινε ευρέως γνωστή όταν Βρετανοί επιστήμονες είδαν ένα αδημοσίευτο έγγραφο ενός Τούρκου καθηγητή το 2006.
Αρχικά, Τούρκοι επιστήμονες έκαναν λόγο για «αντίστροφη εξέλιξη» του ανθρώπινου είδους. Υποστήριξαν ότι τα μέλη της οικογένειας Ούλας πάσχουν από το σύνδρομο Ούνερ Ταν (Uner Tan). Πρόκειται για μια διαταραχή που ανακαλύφθηκε από τον Τούρκο βιολόγο, ειδικό σε θέματα εξέλιξης, Ούνερ Ταν, σύμφωνα με την οποία τα επηρεαζόμενα άτομα περπατούν με τετράποδη κίνηση και έχουν σοβαρές μαθησιακές δυσκολίες.
Αυτή η προσέγγιση όμως, αμφισβητήθηκε από τον Βρετανό ψυχολόγο Νίκολας Χάμφρεϊ, ο οποίος τη χαρακτήρισε «ανεύθυνη» και «προσβλητική», αφού συνάντησε και παρατήρησε την ίδια την οικογένεια. Μιλώντας σε ένα ντοκιμαντέρ του BBC, ο καθηγητής Νίκολας Χάμφρεϊ είπε: «Νομίζω ότι η περιγραφή του καθηγητή Ταν για αυτήν την οικογένεια ως “απομάκρυνση”, ως μια εξελικτική αναδρομή, δεν είναι μόνο επιστημονικά ανεύθυνη αλλά και βαθιά προσβλητική για αυτήν την οικογένεια».
Το συμπέρασμα του καθηγητή Ταν και άλλων δύο Βρετανών ειδικών, του νευροεπιστήμονα Ρότζερ Κέινς και του γιατρού Τζον Σκούλες είναι ότι το βάδισμα της οικογένειας Ούλας οφείλεται σε δύο σπάνια φαινόμενα που συναντώνται. Πιστεύουν ότι οφείλεται σε γενετικές και αναπτυξιακές συνθήκες. Και τα πέντε παιδιά της οικογένειας Ούλας που περπατούν στα τέσσερα βρέθηκαν να πάσχουν από μια συγγενή εγκεφαλική βλάβη που ονομάζεται παρεγκεφαλιδική αταξία. Αυτό σημαίνει ότι δυσκολεύονταν να ισορροπήσουν στα δύο πόδια και οι κινητικές τους εξελίξεις διοχετεύονταν και στα τέσσερα άκρα.
Οι επιστήμονες, ωστόσο, πιστεύουν ότι δεν αποτελεί «επαρκή εξήγηση» για τον συγκεκριμένο τρόπο περπατήματος, υποστηρίζοντας ότι ένας σημαντικός παράγοντας της κατάστασής τους εξαρτάται από τις συνθήκες και το περιβάλλον.
Με πληροφορίες από TheSun
