Μόλις περπατήσουμε λίγο παραπάνω στην πόλη, ανακαλύπτουμε κυριολεκτικά και τα παιδιά. Τα παιδιά που παίζουν, που κάνουν ποδήλατο, τα μωρά στις κούνιες στην απογευματινή βόλτα, τα μεγαλύτερα που κάνουν μία έξοδο όλα μαζί.
Τα παιδιά που τα είχαμε χάσει με την πανδημία όταν ασχολούμασταν κυρίως με το πώς θα κάνουν τα μαθήματά τους με τον υπολογιστή.
Τα παιδιά δεν χάνονται πίσω από τις οθόνες όπως νομίζουμε εμείς που μεγαλώνουμε. Σίγουρα περνάνε πολύ περισσότερο χρόνο από κάθε άλλη γενιά μέσω της τεχνολογίας αλλά εκεί είναι οι κόσμοι που φτιάχνουν, οι εναλλακτικοί κόσμοι για να επικοινωνούν και να αποκτούν εμπειρίες.
Είναι όμως ακόμα εδώ στην πόλη τα παιδιά. Θέλουν τον χώρο τους στην παιδική χαρά, θέλουν γήπεδα για προπόνηση, μέρη για να βγαίνουν με ασφάλεια και ποιοτικό χρόνο, χώρους για ποδήλατο.
Και αυτό είναι που πρέπει να θυμόμαστε ακόμα: Να εξασφαλίζουμε χρόνο και χώρο στα παιδιά.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
