Πώς καταλαβαίνεις ότι δεν πάει πια καλά και δεν αντέχεται η κατάσταση με τον εγκλεισμό και τον περιορισμό στο σπίτι; Δεν μπορείς να συγκεντρωθείς.
Οι ιστορίες που λέγαμε ειδικά για την πρώτη καραντίνα δεν ισχύουν πια.
Δεν είναι ευχάριστο να κάθεσαι στον καναπέ σου και να βλέπεις σειρές στην τηλεόραση ή να διαβάζεις βιβλία. Το κάναμε μία, το κάναμε δύο, τώρα δεν αντέχεται. Κάθεσαι πια στον καναπέ και δεν έχεις όρεξη για τίποτα.
Κι όχι άλλες οθόνες, τηλεσυνδέσεις και μηνύματα στα κινητά. Δεν επικοινωνείς πια έτσι, δεν υπάρχει καμία ευχαρίστηση. Μόνο από υποχρέωση και να βγει η δουλειά αν είναι μακριά.
Τώρα έχουμε την ανάγκη να βρεθούμε με άλλους ανθρώπους. Με μάσκες, με αποστάσεις, έξω κάτω από τον ουρανό, με όποιον τρόπο είναι δόκιμος και ασφαλής, αλλά η άτυπη καραντίνα που επιβάλλει να μειώσουμε ως να εξαφανίσουμε τις επαφές από την καθημερινότητά μας δεν λειτουργεί.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
