Τα περί πιστοποιητικού εμβολιασμού συζητώνται από το καλοκαίρι σχεδόν και δεν είναι πρώτη φορά που το ακούμε. Πρώτη φορά μπαίνει επίσημα με την επιστολή του Έλληνα πρωθυπουργού στην ΕΕ.
Δεν είναι εύκολη η συζήτηση, ούτε θα λήξει με ευκολία. Κι αυτό γιατί στο υπόστρωμά της υπάρχει το ζήτημα των ατομικών ελευθεριών. Πώς μπορείς να περιορίσεις το δικαίωμα των ανθρώπων στην αυτοδιάθεση του σώματός τους; Υπάρχει ακόμα και ζήτημα ιατρικού απορρήτου στην περίπτωση που ζητήσεις από κάποιον να σου πει αν έχει κάνει εμβόλιο για να τον αφήσεις να ταξιδέψει.
Από την άλλη, υπάρχει το δικαίωμα στην Υγεία του… άλλου. Γιατί κάποιος που προστατεύει τη δημόσια υγεία, τηρεί τα μέτρα, ακολουθεί τους κανόνες, έχει κάνει το εμβόλιο, να πρέπει να βρεθεί δίπλα δίπλα με κάποιον που δεν έχει εμβολιαστεί και πιθανόν νοσεί; Τι θα γίνει σε ένα μεγάλο ξενοδοχείο ή μία μεγάλη επιχείρηση; Δεν έχουν δικαίωμα και οι χιλιάδες εργαζόμενοι ή τουρίστες να ζουν και να εργάζονται μέσα σε ένα υγιές περιβάλλον μακριά από την πανδημία;
Πρόκειται δηλαδή για μία σύγκρουση δικαιωμάτων, κάτι που δεν είναι πρώτη φορά που το αντιμετωπίζουμε σε αυτήν την πανδημία.
Ίσως με αυτήν την ευκαιρία να πρέπει να ανοίξει και πάλι η συζήτηση για τη δημοκρατία, τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα που μοιάζει να έχει υποχωρήσει. Ας είναι αυτή μία αρχή.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
