Οι αγενείς συμπεριφορές στην πόλη δεν προέρχονται πάντα από αγενείς… κατ’ επάγγελμα ανθρώπους. Προφανώς κάποιος που συμπεριφέρεται άσχημα στον προσωπικό του χώρο, θα συμπεριφέρεται και στον δημόσιο.
Το βασικότερο πρόβλημα όμως προέρχεται από όσους μεταφέρουν τον ιδιωτικό κόσμο τους, στον δημόσιο. Με όσους νομίζουν δηλαδή ότι τους ανήκει αποκλειστικά ένα μέρος τουλάχιστον της πόλης, όπως ο δρόμος που οδηγούν, το πεζοδρόμιο έξω από το σπίτι τους, ο αέρας που αναπνέουν κλπ
Για αυτό ακούμε συχνά ως αιτιολογία το «είναι δικό μου θέμα» όταν τους ζητάς τον λόγο για τη βαρβαρότητα, την ιδιοποίηση, την αδιαφορία με την οποία συμπεριφέρονται στην πόλη.
Η αλήθεια είναι ότι θέλει και μία κάποια ανεκτικότητα από όλους μας σε κάποιες περιπτώσεις και ειδικά στην οδηγική συμπεριφορά. Βλέπεις πχ ένα αυτοκίνητο να σταματάει στη μέση του δρόμου, αλλά μπορεί να είναι αυθεντικό το «μισό λεπτό» που θέλει γιατί μπορεί να επείγεται να πάρει κάποιον με κινητικά προβλήματα.
‘Η κάποιος μοιάζει να ρετάρει στον δρόμο, αλλά δεν ξέρεις αν έχει ακούσει μόλις κάποια κακή είδηση ή έχει το άγχος του λογαριασμού που έπεσε στο κεφάλι του και δεν μπορεί να κρατήσει το τιμόνι.
Το δύσκολο είναι να συνεννοηθούμε στην πόλη. Εκεί δυσκολευόμαστε όλοι μας, Να μην περνάμε τα όρια ανοχής και αντοχής του άλλου, να δείχνουμε σεβασμό στα όρια όλων. Είναι δύσκολο γιατί δεν έχουμε εκπαιδευτεί στη συλλογικότητα παρά μόνο στην ατομικότητά μας.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
