Να ένα μάθημα που και τα παιδιά αγαπάνε και πολύ χρήσιμο είναι: Η Γεωγραφία. Το καταλαβαίνουμε από την αρνητική του πλευρά τώρα που βλέπουμε στον χάρτη πόσο κοντά είναι η Ουκρανία και πόση σημασία αποκτά η γειτνίασή της με τη Ρωσία και τις χώρες του ΝΑΤΟ. Μία ματιά απλώς σε έναν χάρτη και κατανοούμε το μισό όσων συμβαίνουν.
Πόσα μαθήματα όμως μπορεί να χωρέσει ένα σχολικό πρόγραμμα ώστε να «μάθουν» τον κόσμο γύρω τους τα παιδιά; Την ώρα μάλιστα που και πολλοί ενήλικες αγνοούν τα βασικά. Και ας μην ανοίξουμε τώρα και την κουβέντα για το ποιες θα έπρεπε να είναι οι προτεραιότητες του σημερινού σχολείου και ποιες ανάγκες θα έπρεπε να καλύπτει.
Θυμόμαστε πάντως, ότι η γεωγραφία στο σχολείο ήταν ως αργά τη δεκαετία του ’80 πιο πολύ ένα ταξίδι. Τα περισσότερα παιδιά δεν ταξίδευαν όσο σήμερα ενώ και οι εναλλακτικές πηγές γνώσεις ήταν το πολύ η τηλεόραση. Καθόμασταν και βλέπαμε τα ντοκιμαντέρ με τα άγρια ζώα που είχαν ταυτιστεί με την κρατική τηλεόραση, γιατί έδειχναν κάτι πραγματικά μακρινά.
Και σήμερα όμως, που όλα μπορούμε να τα βρούμε από το κινητό μας, μία βασική γνώση γεωγραφίας τη χρειαζόμαστε. Πιο πολύ για να μπορούμε να «διαβάζουμε», τον χώρο και τη σημασία που έχει για τις εξελίξεις. Τώρα που τα ταξίδια έγιναν πιο εύκολα, ίσως να μένει να βρούμε και έναν δρόμο για την αληθινή γνώση της παρουσίας του ανθρώπου πάνω στη Γη. Που δεν είναι πάντα για καλό αυτή η παρουσία όπως κάθε τόσο ανακαλύπτουμε.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
Από την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»
