Μέσα σε όλες τις άλλες αγωνίες μας, μας έχει πιάσει και μια εμμονή να βγουν όλα τα απαγορευτικά μέτρα με τη μία. Κι από την άλλη να ρυθμιστούν και τα πάντα στην οικονομία με μία μόνο εγκύκλιο αν είναι δυνατό. Τα θέλουμε όλα και σε λίγες ώρες.
Και δεν έχουμε άδικο από μία πρώτη ματιά. Θέλουμε να προστατευτούμε και θέλουμε και να διευθετηθούν και όλα τα προβλήματα που προκύπτουν από την κρίση. Και καλώς τα θέλουμε γιατί ξέρουμε ότι σε μία τέτοια κρίση, πολλοί θα μείνουν εκτεθειμένοι και χαμένοι. Το ζήσαμε μία φορά, μην το ξαναζήσουμε πάλι.
Αλλά δεν γίνονται όλα μέσα σε μία μέρα. Αν κλείναμε πριν από μία εβδομάδα τα σύνορα για πτήσεις, θα αφήναμε έξω από τη χώρα χιλιάδες Έλληνες που είναι υποχρεωμένοι να ζουν στο εξωτερικό. Αν κλείναμε όλη την αγορά μας και ειδικά αυτήν που έχει να κάνει με τη διεθνή οικονομία, τότε ίσως το σοκ της κρίσης να ήταν ακόμα μεγαλύτερο.
Και επιπλέον, δεν είναι και τόσο εύκολο να διευθετηθούν όλα τα αιτήματα ταυτόχρονα και ειδικά τώρα που δεν υπάρχει κλάδος της οικονομίας που να μην ζητά μέτρα στήριξης.
Ας κάνουμε λίγο κράτει. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι απαλλάσσουμε τους κρατούντες από τις ευθύνες τους. Θα κριθούν σίγουρα. Αλλά δεν είναι και υπεράνθρωποι, ούτε είναι υποχρεωμένοι να ικανοποιήσουν ταυτόχρονα όλα τα αιτήματα και τα παράπονα. Θέλει μέτρο και σχέδιο…
