Βεβαίωση εμβολιασμού δίνονταν και στο πρώτο εμβόλιο για τον Η1Ν1, αλλά δεν το έκανε- το εμβόλιο- σχεδόν κανένας. Τα ίδια και τότε με τις αντιρρήσεις και την άρνηση, αλλά δεν είχαμε και την τραγωδία που ζούμε σήμερα.
Κάτι μικρά χαρτάκια ήταν, ήταν εκείνες οι βεβαιώσεις κάπου τα έχω ακόμα. Είχα βρει και ένα συμμαθητή μου, γιατρό πια που μου έκανε το εμβόλιο στο Χατζηκώστα που κλείναμε ραντεβού. Απλά πράγματα.
Τώρα ακούγεται κάπως πολύπλοκο αυτό όλο με τον εμβολιασμό και μετά με τα πιστοποιητικά για να ταξιδεύουμε και πολλές κουβέντες. Ως συνήθως με τις πολλές συζητήσεις, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Οι περισσότεροι υπερήλικες αυτές τις μέρες ή πήγαν μόνοι τους στο φαρμακείο και έκλεισαν ραντεβού ή τους βοήθησαν τα παιδιά τους ή οι γείτονες. Και θα βρουν κι έναν τρόπο να πάνε και για το εμβόλιο αν μένουν μακριά.
Θα μου πεις ότι το κράτος πρέπει να τα προβλέπει όλα. Σωστό όπως και σωστό είναι το ελέγχουμε συνέχεια και με αυστηρότητα ειδικά όταν έχει μία τάση να θριαμβολογεί όταν κάνει και το αυτονόητο ακόμα.
Αλλά μην καταλήξουμε να τα κάνουμε όλα μία σφιχτή γραφειοκρατία που όλα πρέπει να έχουν γίνει θεσμός και εντολή και εγκύκλιο. Μπορεί και να τρομάζει τον κόσμο όλη αυτή η πληροφόρηση. Εμβόλιο κάνουμε για να βγούμε έξω, τελεία.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
