Παλιά όταν έπεσε το μαύρο στην ΕΡΤ και η Ελλάδα κατρακύλησε στις παγκόσμιες λίστες για την ελευθεροτυπία, προσπαθούσα να εξηγήσω σε αντι-σύριζα φίλους- θυμάστε τότε πόση ένταση υπήρχε μεταξύ ΝΔ- Σύριζα-, ότι αυτό δεν ήταν κάποιο υποχθόνιο σχέδιο της διεθνούς αριστεράς για να πλήξει την πρωτοπόρα κυβέρνησή μας, ούτε εμμονές ανθελληνικών ΜΚΟ στα ΜΜΕ. Όταν ένας κανονικός άνθρωπος ακούει ότι με κρατική εντολή κλείνει ένας τηλεοπτικός σταθμός, το αντιλαμβάνεται ως πλήγμα στην ενημέρωση.
Το ίδιο είναι και με τη δολοφονία του Γ. Καραϊβάζ. Δεν έχει σημασία τι ερμηνείες δίνει ο καθένας, αλλά έχει σημασία το γεγονός, ότι εκτελέστηκε ένας επαγγελματίας δημοσιογράφος, στην επιστροφή μετά την εργασία του. Ένας κανονικός άνθρωπος το εκλαμβάνει ως μία απεχθή, σοκαριστική επίθεση στη δημοσιογραφία.
Γι’ αυτό και ήταν άμεση η αντίδραση της ηγεσίας όλης της ΕΕ. Η δημοκρατική συνθήκη επιβάλλει τον πλήρη σεβασμό και την προστασία της εργασίας του δημοσιογράφου και της υπόστασής του, κάτι όμως που δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό στην Ελλάδα, στην οποία κυριαρχεί μία κουλτούρα λογοκρισίας και υποτίμησης (αγωγές, επιθέσεις κλπ). Και για αυτό είναι σημαντική και η εξιχνίαση του εγκλήματος.
ΦΙΛΗΜΩΝ ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΣ
